Η πόρτα στο σκοτάδι
Από δωμάτιο σε δωμάτιο στα σκοτεινά πηγαίνοντας,
Με τα χέρια απλωμένα, στα τυφλά, το πρόσωπό μου προφυλάσσοντας,
Αλλά παραμέλησα, όχι σοβαρά πάντως, να σφίξω
Τα δάκτυλά μου και να μαζέψω τα μπράτσα μου σε τόξο.
Μια λεπτή πόρτα τής προσοχής μου διέφυγε,
Και πολύ δυνατά κατακέφαλα με χτύπησε
Που η έμφυτή μου εικόνα συγκλονίστηκε.
Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι και τα πράγματα δεν συνδυάζονται πια
Με ό,τι συνήθιζαν να συνδυάζονται προτού.
The Door in the Dark
In going from room to room in the dark,
I reached out blindly to save my face,
But neglected, however lightly, to lace
My fingers and close my arms in an arc.
A slim door got in past my guard,
And hit me a blow in the head so hard
I had my native simile jarred.
So people and things don't pair any more
With what they used to pair with before.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου