"ΑΣΘΜΑΙΝΟΝΤΑΣ"
Στα εξήντα
εκεί κάπου
το σώμα
είναι και δεν είναι
το αίμα
κρασί δε γίνεται
κάθε αποτύπωμα
μούδιασμα στη μνήμη
και τα σχετικά
η ανατολή δεν είναι φως
το δειλινό ποντάρισμα στο μαύρο
ξυράφια Κυριακές
βαθιά στα σπλάχνα
Λες και τινάζονται
σε λέξεις σταχτωμένες
αίλουρες σκέψεις
Δεν είναι να παίζεις
κανένα παιχνίδι
με αντίπαλο το χρόνο
είναι να κερνάς εαυτόν
πεντανόστιμο παρόν
παρόν
δίχως μέσες
δίχως άκρες
Είναι να τραγουδάς
κάθε σιωπή
με όποια κραυγή
σ' αφήνει
ζωντανό
ζωντανό
και άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου