Ο ορεινός όγκος «Πλατύ Βουνό» (βρίσκεται νότια τής Λάκκας «Ζηρέλι», ανατολικά τού ρέματος «Γκούρα», βόρεια τού ρέματος «Μποντιά» και δυτικά τού ρέματος «Καμπέρα»), με ψηλότερες κορυφές 1.171 μ. και 1.113 μ., στον οποίο περιλαμβάνονται ο «Κορακοβράχος», υψ. 1.057 μ., στα βορειοδυτικά, και το «Στατήρι», υψ. 1.032 μ. στα νοτιοανατολικά, είναι ο ψηλότερος ορεινός όγκος τής Πάρνηθας μετά αυτόν τής κορυφής της, «Καραβόλα», υψ. 1.413 μ., με τρεις ακόμα κορυφές πάνω από τα 1.200 μ. («Όρνιο», υψ. 1.340 μ., «Κακή Ράχη», υψ. 1.261 μ. και «Αυγό», 1.201 μ.), ο οποίος βρίσκεται ανατολικά / βορειοανατολικά του.
Μέχρι το 2007 ήταν κατάφυτος με έλατα και ελαφοκουμαριές στα δυτικά, αλλά στη λαίλαπα τού 2007 το ελατοδάσος καταστράφηκε ολοσχερώς. Σήμερα όμως με δεντροφύτευση ελάτων (Κεφαλληνιακής Ελάτης, που είναι η κυρίαρχη ποικιλία ελάτων στην Πάρνηθα), από το φυτώριο στην περιοχή «Παλιοχώρι», ένα σημαντικό μέρος τού ελατοδάσους δημιουργείται.
Μια δευτερεύουσα συνέπεια τής καταστροφής τού 2007 ήτανε και το σβήσιμο όλων των μονοπατιών, τα οποία διασχίζανε το «Πλατύ Βουνό» και τα οποία δεν συντηρηθήκανε (σ.σ. ένα εν προκειμένω επίπονο έργο, το οποίο θα έπρεπε να διεκπεραιωθεί μέσω χρηματοδότησης). Τα μονοπάτια που έχουνε σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia, που προηγείται των εικόνων, στον οποίο έχει σημειωθεί και η διαδρομή την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 13ης Δεκέμβρη 2022, σήμερα διασχίζονται πολύ δύσκολα μιας και οι ανατολικές, βόρειες και δυτικές πλαγιές τού «Πλατιού Βουνού» έχουνε σε πολύ μεγάλο μέρος τους καλυφθεί από έρπουσα, ακανθώδη, πολύ πυκνή, χαμηλή βλάστηση. Δεν θα συνιστούσα την προσπάθεια διάσχισης των μονοπατιών, παρά από έμπειρες ομάδες ορεινών περιπατητών, με ψηλά ορειβατικά άρβυλα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στο wikiloc περιλαμβάνεται μόνο μία (!) καταγραφή διάσχισης τού «Πλατιού Βουνού».
Δεν γνωρίζω αν από τα νότια, από την περιοχή «Πετράλωνα» όπου βρίσκεται ερειπωμένη η βίλα τού δικτάτορα Παπαδόπουλου, ή ανεβαίνοντας από την Πηγή «Ρουμάνι», λίγο βορειότερα τού Ι.Ν. Αγ. Παρασκευής, τα παλιά μονοπάτια είναι βατά και μπορεί κάποιος να προσεγγίσει χωρίς προβλήματα την περιοχή «Ξερόλακες» και τις κορυφές. Ευελπιστώ μελλοντικά να το επιχειρήσω.
Πάντως οφείλω να σημειώσω ότι η περιοχή τού «Πλατιού Βουνού» φαίνεται να είναι ένας παράδεισος για τα ελάφια, τα οποία κινούνται άνετα στα υποτυπώδη μονοπάτια/ περάσματα που έχουν ανοίξει. Από το χωματόδρομο είδα τουλάχιστον τρία κοπάδια με διψήφιο αριθμό μελών. Εξάλλου στις πλαγιές του υπάρχουνε πηγές που τους εξασφαλίζουνε το πολύτιμο νερό, καθ’ όλη τη διάρκεια τού χρόνου.
Στην πρώτη εικόνα, από τη λεωφόρο Πάρνηθας, ανεβαίνοντας οδικά, υπέροχη εικόνα των σύννεφων πάνω από την Πεντέλη, την ώρα τής ανατολής.
Ξεκίνησα πεζή, από την περιοχή «Παλιοχώρι», από το σημείο που δεν επιτρέπεται περαιτέρω η κίνηση με όχημα.
Ο ορεινός όγκος του «Πλατιού Βουνού» από ανατολικά, λίγες δεκάδες μέτρα πριν την πηγή «Βιλιάνι»:
Η πηγή «Βιλιάνι»:
Η ακανθώδης έρπουσα βλάστηση σιγά-σιγά απλώνεται και στο δρόμο:
Εδώ, πριν ανοιχτεί ο δρόμος, υπήρχε μικρό βάραθρο (βάθους 2 – 2,5 μ.) στο οποίο είχε σχηματιστεί υποτυπώδης σπηλαιώδης διάκοσμος, ο οποίος τώρα είναι εκτεθειμένος στο φως:
Διακρίνονται οι ορεινοί όγκοι, «Λαγού»-«Κούκου», «Κυράς» και «Πλατιού Βουνού»:
Διακρίνονται οι ορεινοί όγκοι «Λαγού»-«Κούκου», «Κυράς», «Πλατιού Βουνού», «Διάσελο Πανός» και πίσω από το τελευταίο ο ορεινός όγκος «Μαύρη» και στο βάθος η δυτική αττική μέχρι Γεράνεια και η Βοιωτία μέχρι και η Χαλκίδα:
Το πέρασμα (μέρος τού ευρωπαϊκού μονοπατιού «022») «Διάσελο Πανός» μεταξύ «Καραβόλας» και «Πλατιού Βουνού»:
Νεαρό ελατοδάσος από δεντροφύτευση:
Περνώντας το «Διάσελο Πανός», ο δασικός δρόμος διακλαδίζεται. Αριστερά πάει προς την ερειπωμένη βίλα τού δικτάτορα Παπαδόπουλου και δεξιά συνέχεια στον «022». Λίγο δεξιότερα ξεκινά ένα μονοπάτι. Συνεχίζουμε στον «022». H πινακίδα μάς ενημερώνει ότι ακολουθώντας το μονοπάτι, προς το οποίο δείχνει, μπορούμε να πάμε προς «Λοιμικό»:
Διακρίνονται οι ορεινοί όγκοι «Μαύρη» και «Καραβόλα»:
Λίγο μετά ο δασικός χωματόδρομος (ο «022») διακλαδίζεται (από δεξιά προς τα αριστερά) στο δασικό χωματόδρομο, συνέχεια τού «022», το δασικό χωματόδρομο, που κινείται στις βορειοδυτικές πλαγίες τού «Πλατιού Βουνού», κάτω από τον «Κορακόβραχο» (τον οποίο ακολούθησα) και ένα μονοπάτι, που δεν είναι ευδιάκριτο ούτε σηματοδοτημένο πια, για το οποίο υπάρχει η πινακίδα, που δείχνει πως οδηγεί στην πηγή «Αντύπα» και τη «Γαϊδουροβρύση»:
Η δυτική πλαγιά καλύπτεται και από βλάστηση δέντρων, κυρίως ελαφοκουμαριών. Στο βάθος, κάτω, το ρέμα «Γκούρα»:
Στο τέλος του δασικού χωματόδρομου, πινακίδες δείχνουνε προς τα μονοπάτια, που οδηγούν αφενός στην πηγή «Γκούρα» αφετέρου στην πηγή «Αντύπα» και τη «Γαϊδουροβρύση». Το δεύτερο έχει πρακτικά σβήσει:
Εκεί περιπλανήθηκα λίγο στην κακοτράχαλη, με καρστικά βυθίσματα και διαβρωμένη περιοχή, με έντονα, 15 χρόνια μετά, τα σημεία τής λαίλαπας τού 2007. Περιοχή που κάποτε διασχίζανε ευδιάκριτα μονοπάτια προς την κορυφή:
Η επιστροφή έγινε μέσω της ίδιας διαδρομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου