H ΜΟΥΣΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
Εκεί που τα πεύκα με τους αετούς στις σχισμές φωλιάζουν
Και το νερό τού καταρράκτη πέφτει κύμα ορμητικό,
Την ακολούθησα, σκαρφαλώνοντας πάνω από γκρεμούς,
Μέχρι των απόκρημνων, απ’ το φεγγάρι στοιχειωμένων, βράχων τα χείλη.
– Ξέρω πως δίκαιη όπως οι άγγελοι είναι –
Για μια ματιά της εκεί στιγμιαία, που δεν έχω καταφέρει•
Απ’ το πρόσωπό της και τ’ αστραφτερά της μαλλιά, μια ματιά φευγαλέα
Κι ένα χέρι με την Άρπα τής Αυστραλίας;
Δεν θα σε φτάσω ποτέ, τη γλυκιά ν’ ακούσω φωνή
Με τη μουσική, τόσο πλήρη, των μεγάλων πηγών!
Ω! πότε θα συναντηθείς με αυτήν την ψυχή που επέλεξες
Εδώ κάτω να σε οδηγήσει από τα βουνά;
Ένας μήνουρος* φωτισμένος σε χώρο αστραφτερό•
Θαμπώθηκαν τα μάτια μου κι έφυγα από το μέρος•
Στα σκοτεινά έκλαψα για ένα πρόσωπο λαμπρό
Κι ένα χέρι με την Άρπα τής Αυστραλίας!
(*) Lyrebird: Μήνουρος: Σπάνιο, με πολύ όμορφη ουρά, πουλί της Αυστραλίας, το οποίο μοιάζει λίγο με το παγώνι. Μιμείται πάρα πολλούς ήχους, από κελαηδίσματα πουλιών, φωνές ζώων και ανθρώπων, ακόμα και μηχανημάτων!
THE MUSE OF AUSTRALIΑ
Where the pines with the eagles are nestled in rifts,
And the torrent leaps down to the surges,
I have followed her, clambering over the clifts,
By the chasms and moon-haunted verges.
I know she is fair as the angels are fair,
For have I not caught a faint glimpse of her there;
A glimpse of her face and her glittering hair,
And a hand with the Harp of Australia?
I never can reach you, to hear the sweet voice
So full with the music of fountains!
Oh! when will you meet with that soul of your choice,
Who will lead you down here from the mountains?
A lyre-bird lit on a shimmering space;
It dazzled mine eyes and I turned from the place,
And wept in the dark for a glorious face,
And a hand with the Harp of Australia!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου