Εικόνες από τον ορεινό όγκο τού «Πλατιού Βουνού», στην Πάρνηθα, είχαμε παρουσιάσει πρόσφατα, σε αναρτήσεις τής 13ης Δεκέμβρη 2022 και τής 14ης Γενάρη 2023. Μάλιστα στην πρώτη είχαμε αναφέρει πως το μονοπάτι που ανέβαινε στην κορυφή του, από βορειοδυτικά, από το τέλος τού δασικού χωματόδρομου πάνω από την πηγή Γκούρα, δεν είναι βατό λόγω της έρπουσας ακανθώδους βλάστησης που έχει καλύψει τεράστιο μέρος τού «Πλατιού Βουνού», στη δε περιοχή εκείνη όλη την πλαγιά.
Στο παρόν, με σκοπό να ανεβούμε στην πεπλατυσμένη κορυφή του, ακολουθήσαμε τη διαδρομή, που έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
.png)
Ξεκινήσαμε, όπως και την τελευταία φορά, πεζή από την περιοχή «Παλιοχώρι» με τα φυτώρια, από το σημείο που μπάρα εμποδίζει τη διάβαση οχημάτων προς τα δυτικά.
Λίγο μετά την Πηγή «Βιλιάνι», ακολουθήσαμε το μονοπάτι που κατεβαίνει στην κοίτη τού ρέματος (που συνεχίζει ως ρέμα «Καμπέρα» και μετά «Μποντιά»), μεταξύ των ορεινών όγκων αφενός με τις τέσσερις ψηλότερες κορυφές τής Πάρνηθας («Καραβόλα» 1.413 μ., «Όρνιο» 1.340 μ., «Κακή Ράχη» 1.261 μ. και «Αβγό» 1.201 μ.) αφετέρου τού «Πλατιού Βουνού», με ψηλότερη κορυφή και πέμπτη ψηλότερη στην Πάρνηθα στα 1.173 μ…
…και ανεβήκαμε στο δασικό χωματόδρομο (κατεστραμμένο ασφαλτόδρομο).
Συνεχίσαμε νότια και λίγες δεκάδες μέτρα μετά, στο σημείο τής επόμενης εικόνας (διακρίνεται μπλε σημάδι στο βράχο και «κούκος»), στρίψαμε προς το μονοπάτι που ανεβαίνει στην περιοχή «Ξερόλακες».
Στην επόμενη σημάδια στο λασπωμένο μονοπάτι, από ελάφια, σε επικλινές του σημείο:
Στην επόμενη το πρώτο καρστικό βύθισμα που συναντήσαμε:
Υπό άλλες συνθήκες το σημεία θα ήταν περιττά. Όχι όμως μες στα σύννεφα τού πρωινού τής 21ης Γενάρη 2023:
Στην επόμενη ένα ακόμα καρστικό βύθισμα:
Στις επόμενες, διανύουμε το ανατολικό μέρος τής περιοχής «Ξερόλακες», ένα εκτεταμένο καρστικό βύθισμα, στο οποίο, όπως και στα υπόλοιπα τού ασβεστολιθικού ορεινού όγκου «Πλατύ Βουνό», βρίσκεται σε εξέλιξη ο σχηματισμός δολινών κ.λπ. γεωλογικών βυθισμάτων. Μια γεωλογική διαδικασία, η χρονική κλίμακα τής οποίας ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα.
Από εκεί, αφήσαμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι, που περνά από την Πηγή «Ρουμάνι» και καταλήγει στον Ι.Ν. Αγ. Παρασκευής, και στραφήκαμε βόρεια προς την πεπλατυσμένη κορυφή τού «Πλατιού Βουνού». Δεν υπάρχει μονοπάτι, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα ούτε και με τις συνθήκες τού πρωινού τής 21ης Γενάρη 2023, αφού το έδαφος έχει κατά βάση πολύ ομαλή κλίση και η έρπουσα ακανθώδης βλάστηση είναι αραιή (απαιτεί πάντως προσοχή). Αρκεί βέβαια, σε συνθήκες περιορισμένης ορατότητας, να μην χάσεις τον προσανατολισμό σου (ένας online χάρτης βοηθά πολύ). Αλλιώς ο κίνδυνος είναι να καθυστερήσεις κινούμενος ζικ ζακ ή σε άσκοπους κύκλους.
Από την κορυφή συνεχίσαμε λίγο βόρεια μέχρι τα όρια τού γκρεμού που εκτείνεται ψηλά, σε όλη τη βόρεια πλαγιά τού «Πλατιού Βουνού» και δεσπόζει, εκτός των άλλων, του δασικού χωματόδρομου που ξεκινά από το «Διάσελο Πανός» και φτάνει πάνω από την Πηγή «Γκούρα».
Μας πρόσφερε ένα ελάχιστο δείγμα τής εξαιρετικής θέας που θα έχει σε κατάλληλες καιρικές συνθήκες:
Επιστρέψαμε από τον ίδιο δρόμο αλλά κάνοντας κύκλο, ακολουθώντας το δασικό χωματόδρομο και μετά το Διάσελο «Πανός» ασφαλτόδρομο μέχρι την περιοχή «Παλιοχώρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου