ο χρόνος αν τον προσέξεις μοιάζει ατέλειωτος, δεν σταματά
να θυμίζει αυτό που αγαπώ, σίγουρα δεν έχει μέτρημα η αγάπη· ίσως έχει όριο ο
λόγος μου, όταν αδιαφορώ. Μα τόσα ποιήματα, τόσα τραγούδια, τόσα άνθη... σαν
χάνομαι στην μουσική τους και στο άρωμά τους, το κέντρο μου φαντάζει· καλύτερα
ίσως επανέλθω στη σιωπή και το νερό, στη ροή και στην ήρεμη ανάσα μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου