«αγάπη» νυχτώνει
με βρήκε πάλι η σιωπή
σε γύρεψα και ταξίδεψα
σε μια θάλασσα βιολέτες
συννεφιασμένη
νοσταλγώντας
ένα κοχύλι όπως σωπαίνει το καλοκαίρι
λοιπόν;
μες στη μοναξιά μου ξεχασμένο
τι περιμένει κάθε βράδυ απ’ το λευκό φεγγάρι;
λέω αγάπη, ένα άστρο μπλε
και 'συ, πλάι μου, ήσουν η λύπη
ήσουν ένα κρίνο δάκρυα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου