«ήλιος»
το μεσημέρι
ο ήλιος αγκαλιά αφήνει αναμνήσεις
και τόσα χρώματα,
όσο αφηρημένο μοιάζει ένα ταξίδι
ή μια γιορτή με φωτεινά άνθη
έτσι φτάνω σε τοπία ευωδιαστά
πάντα βρίσκω στην πολύβοη Αθήνα ένα σκιερό δέντρο
είναι τάχα η αγάπη στη σκέψη μου μια ζωγραφιά παντοτινή
θέλω να περπατώ, να στέκω την εποχή, είναι παιδική χαρά μου
ίσως τότε όλα αρχίζουν σαν καλοκαίρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου