Η μαμά δεν ξεχνά τα πουλιά της, ποτέ,
Μολονότι σ’ άλλο δέντρο βρίσκεται –
Κάτω κοιτάζει αρκετά συχνά
Και το ίδιο τρυφερά
Όπως όταν τη μικρή θνητή της φωλιά
Με αξιαγάπητη ύφαινε προσοχή –
Αν κάποιο από τα δυο της «σπουργίτια πέσει»,
Το «προσέχει», από ψηλά.
Mama never forgets her birds,
Though in another tree –
She looks down just as often
And just as tenderly
As when her little mortal nest
With cunning care she wove –
If either of her "sparrows fall,"
She "notices," above.
164
Σημείωση: το ποίημα αυτό γράφτηκε για τις δυο της αγαπημένες ξαδέλφες, Frances Norcross, 1847- 1896, and Louisa Norcross, 1842-1919, όταν πέθανε η μητέρα τους, τις οποίες μάλιστα προσφέρθηκε να φιλοξενήσει στο σπίτι της.
Πληροφορίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου