Στο παρόν ιστολόγιο είχανε παρουσιαστεί εικόνες από δυο παλιές παραδοσιακές προβιομηχανικές ασβεστοκάμινες, στη Σαλαμίνα, και συγκεκριμένα: της μιας στο μονοπάτι που οδηγεί από τον οικισμό «Περιστέρια» στο Σπήλαιο τού Ευριπίδη και της άλλης στην περιοχή μεταξύ του οικισμού «Κανάκια» και της περιοχής «Πυργικόνι».
Στην παρούσα ανάρτηση παρουσιάζονται τρεις ακόμα, και αυτές στη νότια Σαλαμίνα, οι οποίες βρίσκονται κατά μήκος τής όμορφης διαδρομής, με αφετηρία και κατάληξη τον οικισμό Σατερλί, την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 5ης Δεκέμβρη 2023 και η οποία έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ξεκινώντας από το Σατερλί, ακολούθησα το παραθαλάσσιο μονοπάτι (η αρχή του, στο λιμανάκι, δεν είναι σαφής) προς την περιοχή Λαμπρανό (σ.σ. αυτό το μονοπάτι, το παραθαλάσσιο, δυστυχώς, δεν έχει τύχει σεβασμού. Σε πολλά του σημεία, δίπλα στη θάλασσα, βρίσκονται πεταμένα κουτιά φελιζόλ ψαράδων και πλαστικά και όχι μόνο μπουκάλια.)…
…στο ανατολικό άκρο τής οποίας βρίσκονται ερείπια από την πρώτη, η οποία λόγω της θέσης της έχει υποστεί σημαντική διάβρωση:
Συνέχισα το μονοπάτι προς τη δυτικότερη παραλία, στην περιοχή Λαμπρανό, όπου βρίσκονται εγκαταστάσεις ιχθυοκαλλιέργειας. Ανατολικά των εν λόγω εγκαταστάσεων, στο νότιο μέρος ενός μεγάλου λιβαδιού, βρίσκεται η δεύτερη:
Κατόπιν συνέχισα βόρεια, στο μονοπάτι που ξεκινά από τα ερείπια μιας παλιάς μεγάλης αγροικίας και των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων στο χώρο της…
…το οποίο κινείται σε ένα πανέμορφο τοπίο. Το μονοπάτι περνά από ένα παλιό / αρχαίο λατομείο, στο οποίο μού προκάλεσαν εντύπωση οι δύο (σ.σ. μπορεί να υπάρχουνε και άλλοι) πολύ μεγάλοι λίθινοι σμιλευμένα τετραγωνισμένοι όγκοι. Ίσως από το λατομείο αυτό να προήλθε το υλικό τού Κυκλικού Ταφικού Μνημείου, του 4ου π.Χ. αι., το οποίο βρίσκεται στην περιοχή / οικισμό «Κολώνες», λίγες εκατοντάδες μέτρα από το «Σατερλί»:
Λίγο προτού το μονοπάτι, το οποίο σε όλη του την πορεία κινείται δίπλα σε ένα βαθύ ρέμα, γυρίσει ανατολικά, συνάντησα μια πραγματικά εντυπωσιακή προβιομηχανική ασβεστοκάμινο, στην οποία ο κ. Παναγιώτης Βελτανισιάν έχει τοποθετήσει ενημερωτικό σημείωμα, λίγο φθαρμένο από το χρόνο, για τον τρόπο παρασκευής τού ασβέστη, στη Σαλαμίνα, αρκετά διαφορετικό από αυτόν που γνώριζα (ενδεικτικά τού χημικού κ. Πουλιόπουλου.). Αναφέρεται σε εναλλάξ στρώσεις ασβεστόπετρων και κάρβουνων, συντήρηση τής θερμοκρασίας με αναμμένα ξερόκλαδα κ.λπ. τα οποία ριχνόντουσαν αρχικά γύρω γύρω από το καμίνι, αλλά και μέσα του (σ.σ. υποθέτω στο κάτω μέρος του) και ότι το καμίνι αφηνότανε δώδεκα με δεκαπέντε μέρες να καίει μόνο του, με τη φωτιά να επεκτείνεται σταδιακά προς τα πάνω στρώματα προτού αρχίσει να κρυώνει.
Συνέχισα το μονοπάτι…
…μέχρι το δασικό χωματόδρομο, μέσω τού οποίου επέστρεψα στο Σατερλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου