How sick – to wait – in any place – but thine [Emily Dickinson]

Πόση αρρωστημένο – να περιμένεις – οπουδήποτε – αλλά τον δικό σου όχι –

Χθες το βράδυ το κατάλαβα – όταν κάποιος προσπάθησε να με τυλίξει –

Σκεπτόμενος – ίσως – ότι φαινόμουνα κουρασμένη – ή μόνη – 

Ή ράκος – σχεδόν – με πόνο βουβό –

Και το βλέμμα μου απέστρεψα – με τρόπο δούκισσας –

Αυτό το δικαίωμα – ήταν δικό σου –

Ένα λιμάνι – αρκεί – για μια Φυλακή – όπως τη δική μου –

Δικό μας είναι το στριφογύρισμα – άγριο όπως η θάλασσα –

Όχι το Δέσιμο – που δεν μοιραζόμαστε

Δικό μας είναι το Φορτίο – που δεν φορτώθηκε – εδώ –

Όχι τα «παραδείσια νησιά με τ’ αρωματικά μπαχάρια –»

Και συ – όχι εκεί –

How sick – to wait – in any place – but thine –

I knew last night – when someone tried to twine –

Thinking – perhaps – that I looked tired – or alone –

Or breaking – almost – with unspoken pain –

And I turned – ducal –

That right – was thine –

One port – suffices – for a Brig – like mine –

Ours be the tossing – wild though the sea –

Rather than a Mooring – unshared by thee

Ours be the Cargo – unladen – here –

Rather than the “spicy isles –“

And thou – not there –

368