Ευθυκρισία
Όταν μιλάμε, μιλάμε βαθιά
Και σπάμε το γυάλινο καθρέφτη
Μέσ’ απ’ τον οποίο διακρίνονται οι σκιές
Που παίρνονται ως πρότυπα
Για να φτιάχνονται καλούπια
Και να γίνονται σαν αυτές τα πράγματα,
Όπως οι σκιές στον καθρέφτη
Τι είδους δικαιοσύνη είναι αυτή;
Αλήθεια, τι είδους δικαιοσύνη είναι αυτή;
Όταν η ταπεινότητα
Περνιέται για δειλία
Όταν η ταπεινότητα
Εκλαμβάνεται ως σημάδι για κατάχρηση και εξύβριση του πνεύματος.
Και τι πνεύμα είναι αυτό;
Μια διάκριση απαιτείται
Αναφορικά μ’ αυτό που λέμε πνεύμα
Είναι λάθος να βλέπουμε διαφορετικά πνεύματα σαν ένα
Όταν, το ένα, είναι διαστρεβλωτική αντίληψη
Και τ’ άλλο αποσαφήνιση
Είναι αυτή δικαιοσύνη, απλά είναι:
Το κατεστημένο, οι συντηρητικές αρχές
Ενός παρελθόντος νεκρού;
Ή δικαιοσύνη είναι αυτή, που από μόνη της είναι;
Discernment
When we speak, we speak profoundly
And break the mirror
Of the glass through which the shadows
Were discerned
And taken to be models
From which to pattern
And to become alike to,
Alike to shadows in a mirror
What justice is this?
Indeed what justice is this?
When humble content
Is taken to mean cowardice
When humble content
Is taken as a signal to break and abuse the spirit.
And what spirit is this?
A division should be made
Concerning that which is spirit.
It is not right to force different spirits to be one
When one is distortion
And the other is clarification
Is this justice, just is,
The status quo, the maintained principle
Of the dead past
Or is this justice, just is only.
Από την ποιητική του συλλογή: The Immeasurable Equation - institutopalmeiras.pbworks.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου