Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΚΟΝΤΙΝΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Όταν κρυώνω κι αρρωσταίνω ψάχνω εσένα
Θα ’θελα να ‘μουν ο πιο κακός σου γιος
Να σου γκρινιάζω πως εδώ δεν ζει κανένας
Να σ’ αγκαλιάζω κι ύστερα να σου ζητώ
Στο δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει
Για τη δικιά σου κοντινή Αμερική
Με μια πληγή κι ένα περίστροφο στην τσέπη
Θέλω να τρέξω κατά κει
Όταν ξυπνάω τρομαγμένος βλέπω εσένα
Μια γνώριμη σκιά στον ουρανό
Με πλησιάζεις με λόγια ιδρωμένα
Με νανουρίζεις μα εγώ κλαίω και σου ζητώ
Στο δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει
Για τη δικιά σου κοντινή Αμερική
Με μια πληγή κι ένα περίστροφο στην τσέπη
Θέλω να τρέξω κατά κει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου