Η άνω θάλασσα
Στον Κώστα Πανιάρα
Δοκίμασε να μετρήσεις τα κύματα αυτής
της ώρας, θα δεις ότι είναι ακριβώς όσα και
τα ριπίδια του αέρα που σ’ έφεραν εδώ
βέλος νίκης, στα νερά τα θερμά της ανάμνησης ∙
κοίτα, το καράβι ανεβαίνει τώρα ουρανό
ελπίδα κάθετη, δυνατή, μεταμορφώσεων
του χάους σε αρετή, δόξα στέρεη της ύλης
να γίνει το χρώμα ανεξίτηλο στους αιώνες
των άστρων, το γλυπτό όνειρο, το άλφα της ζωής
θάλασσα, ουράνιο τόξο, καμπύλη ερώτων
φώτα που έχουν ήδη ανάψει με κόπο χρυσό
σκίνα, γκορτσιές των Μύλων της Σάμου πέτρες ιερές
κενό λάλον του Κορινθιακού πάντα χρωμάτων
καιρός περιμένει να μας δείξει νέα σοφία.
1 σχόλιο:
Πραγματικά πολύ ωραίο και δυνατό!
Δημοσίευση σχολίου