Σπουδή σε μια παλάμη
Κρύσταλλο
που δαμάζεται
σε
λαμπερή πυρά,
μωρό
που προστατεύεται
σε
μάνας αγκαλιά,
κοχύλι
που καθαίρεται
σ’
ανοίκεια βροχή,
η
γνώση που εκτείνεται
σε
μέλλοντος στιγμή.
Σαν
δέντρο που φυτεύεται
στην
πόρτα της αυλής
ή
χάδι που δωρίζεται
με
δάχτυλα στοργής.
Αυτή
ειν’ η Αγάπη μέσα μας,
του
ανέμου μια ριπή.
Ισχύει
σε θύελλες και κρατεί
φωνή
ενεργητική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου