Διαβάστε ή κατεβάστε (σε μορφή pdf), ακολουθώντας το σύνδεσμο εδώ, το εκατοστό εικοστό πέμπτο βιβλίο της σειράς "εν καινώ", του Μπάμπη Χαραλαμπόπουλου, με τίτλο το ιστορικό μυθιστόρημα: "Φωτογραφικό Οδοιπορικό".
------------------------------------
Αντί επιλόγου.
Η μεγαλύτερη ζημιά στην ποίηση, ως λαϊκή τέχνη και όχι ως άσκηση κλειστών ολιγομελών ομάδων, προήλθε από τη συστηματική καλλιέργεια, των τελευταίων κυρίως αιώνων, της προσωπικής υπογραφής, και της κατοχύρωσης της, σε βάρος του συλλογικού της δημιουργίας. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι και σήμερα γράφεται πολύ όμορφη ποίηση, αλλά η διάχυσή της στο σώμα της κοινωνίας είναι μηδαμινή. Αντίθετα από τις εποχές του Ομήρου μέχρι του δημοτικού και του ρεμπέτικου τραγουδιού και των jazz μπαντών των αυτοσχεδιαστών όπου το συλλογικό της δημιουργίας και το κοινό της απόλαυσης ή του πόνου της ακρόασης πήγαιναν αντάμα, οι οποίες άφησαν απαράμιλλης αξίας έργα που συνιστούσαν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, σήμερα το λαϊκό τραγούδι έχει εκφυλιστεί σε προϊόν, προαγωγό του life style και του ιδιωτικού.
Υπό αυτή την έννοια ένα ποίημα, ένα τραγούδι, ένα έργο λόγου και γενικότερα κάθε δημιούργημα, δυνατόν να αποδειχθεί ότι αξίζει μόνον όταν είναι ανοιχτό και ημιτελές. Είναι αυτό που λέγεται στην ποίηση ότι το ποίημα το ξαναγράφει μέσα του ο αναγνώστης, αλλά με την επιπλέον απαίτηση να μετουσιωθεί σε γραφή, παράσταση γενικότερα, ώστε εκτεθειμένο να πάρει τη θέση του νέου ανοιχτού και ημιτελούς.
Εν προκειμένω κάποιος πέταξε εικόνες σε φέιγ βολάν στο δρόμο και κάποιος άλλος τις είπε. Αυτή είναι η αξία αυτής της συλλογής: πάει κάτι παραπέρα και θαρρώ πολύ παραπέρα.
Γιώργος Πρίμπας
Μάης 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου