Άλλοι.

[Άγιος Διονύσιος Πειραιά, θέα από τη γέφυρα Δραπετσώνας – στο βάθος η γέφυρα του Ρεμπέτη 22.12.2016 09.09]

Οι μελαγχολικές ιστορίσεις αναφέρανε για τις κατεστραμμένες πόλεις και το ταξίδι με το τρένο. Οι σκορπιοί και τα μικρά τρωκτικά τρομαγμένα από το ρυθμικό του ήχο θα κρυβόντουσαν στους ξύλινους τοίχους και στις πέτρες στα κενά. Στη γέφυρα στο βάθος τα συκώτια περνούσανε κουρασμένα από την οξοποίηση και οι πτώσεις τότε αφορούσανε μια ηθική που προσπεράσαμε και όχι ένα χρήμα που θα εφεύραμε. Τα 9/8 βγαίνανε απ’ το πετσί και όχι απ’ το mp3. Είμαστε άλλοι όπως το κάθε σκοτάδι απ’ το προηγούμενό του.