ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ ΕΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
Ανασκολόπηση χρόνου
το μη παρελθόν
στην παραδείσια ζωή
της Εύας και του Αδάμ.
Με δίχως αίμα μνήμης
τα γυμνά σώματα
όσο ευλογημένα από Θεού
κι αν είναι
δεν υγραίνονται στα οστά
δεν ηδονούν τα όνειρα
δεν χαμογελούν σε έρωτα.
Αν η ζωή μας άξιζε
τη χειρονομία σ' ένα μήλο
ή
την αναγκαιότητα ενός φιδιού
η αμαρτία, χωρίς ρούχα, αγέραστη παρθένα
θα ήταν καλή γειτόνισσα του Θεού
και βαρετή συντρόφισσα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου