ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΤΙΠΟΤΑ
Άπνοια βραδιά
Πέφτοντας θορυβούν
Απ’ τις δυο αντηρίδες
Ψηλά στην εξώπορτα
Της υγρασίας οι στάλες
Μια λεπτή παραβολή
Γυαλίζει κάθετα στον τοίχο
Χάνονται σταγονορροές
Στο ραγισμένο σοβατεπί
Θορυβούν μα δεν ακούς
Ούτε την αγωνία
Στον ιστό μιας αράχνης
Στο σκουριασμένο ποδήλατο
Ούτε τον απόηχο
Απ’ το καινό νεκρόσημο
Μόνο βλέπεις μα λες πως κοιτάς
Μεταξύ βλεφαρισμάτων
Πηγή: verbascum acaule.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου