Ο 26ος από τους κήπους της Ειρήνης Γαβριλάκη

Κήποι καταπράσινοι. θαλεροί, ολάνθιστοι.
  - Ποιος τους ποτίζει; ρώτησες.
  - Ποτίζονται από τα δάκρυα εκείνων που συγκινούνται από την ομορφιά, σου είπα.
  - Πόση ώρα πρέπει να κοιτάξεις ένα κήπο για να ποτιστεί αρκετά, ρώτησες πάλι.
  - Για πάντα, σου είπα.
  Με κοίταξες λιγάκι σκεπτικός.
  - Κι αν δεν αντέξω να κοιτάζω τόση ομορφιά; είπες.
  - Αν δεν αντέξεις, τότε κοίταξε τη θάλασσα. Φτιάχτηκε από τη συγκίνηση αυτών που κοίταξαν την ομορφιά των κήπων. Θα σου μάθει να κοιτάζεις.

Για τον Παρασκευά Κ.