Για τη Σπηλιά Μαυροβουνίου, που απέχει 125 μ., σε ευθεία, βορειοανατολικά τής Τρύπιας Σπηλιάς και βρίσκεται στη θέση: 37°54'17''N 23°47'58''E ακριβώς από πάνω από τη "Στρογγυλή Σπηλιά", είχαμε αναφερθεί κι εδώ.
Η πρόσβαση στη Σπηλιά Μαυροβουνίου είναι εφικτή στα πλαίσια μιας ορεινής πεζοπορίας, σε αντίθεση με την ακριβώς από κάτω της, "Στρογγυλή Σπηλιά" ...
..., που απαιτεί ικανότητες αναρρίχησης (στην εικόνα που ακολουθεί διακρίνονται σκοινιά ...
... που βοηθάνε την αναρρίχηση, αλλά όπως ήδη ανέφερα δεν θα το αποτολμούσα). Οι αναφορές πάντως στο διαδίκτυο είναι ελάχιστες, οι δε εικόνες από αυτήν μετρημένες στα δάκτυλα τού ενός χεριού.
Η παλαιότερη ίσως αναφορά, του 2004, γίνεται εδώ: users.otenet.gr, όπου αναφέρεται:
Βρίσκεται σε υψ. 520 μ. περίπου, λίγα λεπτά μετά το ύψωμα 507 μ. και στα δεξιά του μονοπατιού που από το διάσελο Σταυρός οδηγεί στο Μαυροβούνι του Υμηττού, δίπλα από την Τρύπα Σπηλιά - Φυσική Γέφυρα. Είναι ορατή από μακριά.
Είναι μια μεγάλη σε μέγεθος σπηλιά, χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο και χρησιμοποιείται για στάνη. Έχει θολωτό άνοιγμα γύρω στα 19Χ7 μ. και συνολικό βάθος περίπου 30 μ. Περιγράφεται στο περιοδικό "Περιηγητική" τον Οκτώβριο 1965 (άρθρο Ι. Ιωάννου).
Από κει και πέρα η καλύτερη περιγραφή της (στο διαδίκτυο) γίνεται στο blog: fysiolatreia.blogspot.com, σε ανάρτηση τού 2010, όπου αναφέρεται επακριβώς η θέση της και φιλοξενούνται και πέντε φωτογραφίες της.
Γενικά όχι σπουδαία πράγματα και μάλλον το μειωμένο ενδιαφέρον γι' αυτήν οφείλεται στην εντυπωσιακή Τρύπια Σπηλιά που βρίσκεται δίπλα της (εδώ κι εδώ).
Εμείς βρεθήκαμε σε αυτήν το παγωμένο πρωινό τής 19ης Γενάρη 2021 και παρουσιάζουμε λίγες εικόνες από τη Σπηλιά Μαυροβουνίου κι ένα σύντομο βίντεο από μια σταγονοροή.
Στο βάθος της, όπου η ατμόσφαιρα είναι βαριά προς πνιγηρή και σχετικά ζεστή (κάτι που ίσως να οφείλεται σε γεωλογική δραστηριότητα) βρίσκονται θρησκευτικές εικόνες και καντήλια. Το δάπεδό της είναι αμμώδες ενώ κοντά στην είσοδο τής Σπηλιάς, στην οροφή της, διακρίνεται ένας νεαρός, για τους ρυθμούς με τους οποίους εξελίσσονται οι σπηλαιώδεις διάκοσμοι, σταλακτίτης.
Στο λίγο χρόνο που έμεινα, που τον στόλιζαν οι κοφτοί ήχοι των σταγόνων όπως πέφτανε στο δάπεδο τής Σπηλιάς, σε έναν τόπο που ναι δεν είναι το εντυπωσιακού διακόσμου σπήλαιο, προσπαθούσα να καταλάβω αυτό το «χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο» τής πρώτης από τις προηγούμενες αναφορές.
Παραιτήθηκα από την προσπάθεια και αφέθηκα στην άμεσα προσφερόμενη απόλαυση τής ποίησης που μου πρόσφερε. Μιας ποίησης που το μόνο που ίσως μπορεί κάποιος να πετύχει είναι να γίνει ακροατής της.
ΥΓ.
1. Οι φωτογραφίες είναι από κινητό και θα ήθελα να επανέλθω με την Nikon.
2. Στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί έχουν σημειωθεί τα μονοπάτια πρόσβασης, τα οποία σε ορισμένα σημεία περνούν δίπλα από γκρεμό.
1. Οι φωτογραφίες είναι από κινητό και θα ήθελα να επανέλθω με την Nikon.
2. Στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί έχουν σημειωθεί τα μονοπάτια πρόσβασης, τα οποία σε ορισμένα σημεία περνούν δίπλα από γκρεμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου