10 Δεκεμβρίου 2021

Δυο ποιήματα τού Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου

"ανία"

Άλλοι πεθαίνουνε στ' αλήθεια
με τσακισμένα χέρια γόνατα συνθήματα
με την απελπισία μπηγμένη στην καρδιά τους μέχρι τη λαβή
δεν γονατίζουν ούτε πόντο τη ζωή τους
πεθαίνοντας δαγκώνουνε τον θάνατο στο λαρύγγι

— κι εσύ
ξαπλωμένος στο γρασίδι
με την ωραία λιακάδα στα μαλλιά σου
παίζεις το κρυφτούλι με τη λύπη!


-----------


Όταν ήρθαμε
υποχωρούσαν τα μεγάλα οράματα αποδεκατισμένα 
στα υπόγεια καταφύγια του στίχου.

Τώρα μας πήραν δρόμοι χωρίς επιστροφή 
βήμα προς βήμα συλλαβίσαμε την έρημη δεκαετία 
συλλαβίσαμε τη ζωή μας με χαμηλή φωνή και λίγο φως 
και με το δάχτυλο να διστάζει σε κάθε συλλαβή 
— χάσαμε τη ζωή μας λίγο-λίγο και χωρίς κόπο.

Μα που είναι οι μέρες που στις φλέβες τους κυλούσαν
άνεμοι χτεσινοί αυριανά ποιήματα
όταν η ιστορία πλατάγιζε σε κάθε συνοικία
τραντάζοντας τις ρίζες τ’ ουρανού της αδικίας τα μπαλκόνια...

Δεν πρόλαβες τίποτα
                   — ανταύγειες μόνο
κουρέλια μουσικής που τα ξεβράζει τ’ όνειρο κι η τρέλα 
ανταύγειες από μια μάχη που άλλοι δώσανε
                        και χάσανε για σένα.


Από την ποιητική του συλλογή: Ραγισμένο Ταμπούρλο (1962-1966). Η εν λόγω ποιητική του συλλογή μαζί με τις "Υπο ξένη σημαία", "Τα ποιήματα τού Μανδαρίνου" και "Εγγενής μεροληψία" (αφηγήσεις και σχόλια)" περιλαμβάνονται στο βιβλίο: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1962-2018).
 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: