Η ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΥ
Αν σκάψεις βαθιά στην ψυχή μου
θ’ ανακαλύψεις τον πόλεμο.
Έχει κι αυτός τους εχθρούς του
και κρύβεται, αποκοιμιέται περιμένοντας.
Αν δεν ήταν η άνοιξη,
τα οπωροφόρα δέντρα, οι λευκοί κρίνοι,
της καρδιάς το σκίρτημα,
το έκπαγλο φως
θα ζούσε πολύ στην επιφάνεια.
Η ποίηση είναι εχθρός του πολέμου.
Εμάς τους δύο που βαδίζουμε χεροπιασμένοι
φοβάται ο πόλεμος.
Γι’ αυτό μη λύνεται ποτέ τα χέρια,
μη περιφρονείτε τα πουλιά, κάθε μέρα στους κήπους.
Να κοιτάτε τον ήλιο στα μάτια.
Μακριά απ’ τους ρήτορες.
Ακούτε καλύτερα των ρυακιών του ψιθύρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου