Εγκατάσταση [Γιώργος Θέμελης]

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Παραθερισμούς – διαχειμάνσεις, ταξιδεύαμε.
(Από τους Κιμμερίους – στους Λωτοφάγους.)

Άδεια η θάλασσα, – σύντροφοι φαγωμένοι από θηρία.

Στην άλλη άκρη, που μας ρίξαν οι άνεμοι,
(Σπίτια – τετράγωνα πιασμένα κ’ έρημα),
Βρίσκονται τοιχογυρισμένα φτωχά δέντρα,
Εγκαταλειμμένα ερείπια, γυμνά παράθυρα.
Μαζέψτε τα πράγματα: βελέντζες – άδειες στάμνες.

Πολιτεία καταχωμένη σε συσσωρεύσεις
(Μεταφυσική – ανυπόστατη – καθρεφτιζόμενη)
Καιρός μισόθαμπος – αχνοφεγγής, θέρμα γυναίκας.

(Εδώ, μπορείς να υπάρχεις – και να υπάρχεις –
Να φέγγεις, φως, και να μη φαίνεται,–
Να σβήνεις και να χάνεσαι σε μελιχρή αποθέωση –)

Στέγη χαμηλή – σκεπή στα κατοικίδια – 
Συντροφιά με απόβροχα – φιλοξενία στους μουσκεμένους.

Στο φως της λάμπας – στην πυκνή αντηλιά
Σκαλίζουμε παλαιό σουβά χαράζοντας τοιχογραφία
(Στη μέσα κάμαρα, όπου συνάζονται οι ψυχές):
Σκιές, φορέματα: πεζούς και καβαλάρηδες –
Ανθρώπους και πουλιά – αποδημίες – μεταμορφώσεις –
Καράβια έξω ριγμένα στην άκρη της γωνιάς.