Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από τη διαδρομή την οποία ακολουθήσαμε στα Γεράνεια όρη, με σημείο εκκίνησης και κατάληξης το χώρο της μονής Οσίου Παταπίου, πάνω από το Λουτράκι Κορινθίας. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Πήραμε το καλοσηματοδοτημένο ανηφορικό μονοπάτι μες στο πυκνό αναγεννημένο πευκοδάσος…
…μέχρι την εγκαταλελειμμένη μονή Απ. Παύλου*…
Από εκεί συνεχίσαμε ανατολικά και βόρεια μέχρι την κορυφή Πίντιζα…
Κατόπιν ακολουθήσαμε το κατά τόπους ασαφές, με σημάδια που μερικές φορές τα ψάχνεις στο πυκνό δάσος ελάτων, πεύκων κ.λπ, μονοπάτι προς τα δυτικά και την Πέτρα Περαχώρας με σκοπό να την προσεγγίσουμε από ανατολικά και αν θα ήταν είναι εφικτό να ανεβούμε…
Πρωτότυπο σημάδι: ένα λυγισμένο κουτάλι, βαμμένο κόκκινο, στον κορμό δέντρου που κρατιέται από τη φλούδα του |
Φτάνοντας στο κάτω μέρος της, τελικά αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να σκαρφαλώσουμε. Ήτανε μάλλον πιο εύκολο από ό,τι περιμέναμε. Βέβαια τα περάσματα, που χρειάζεσαι και τα χέρια για να ανεβαίνεις, σε αφήνουν εκτεθειμένο σε γκρεμό σε αρκετά σημεία και απαιτείται πολύ προσοχή, αλλά φτάνοντας επάνω όλη η κούραση σβήνει στη μαγεία τού τοπίου και της θέας, με τις χιονισμένες κορυφές Ζήρειας, Αροάνιων ορέων, Παρνασσού και Ελικώνα να ξεχωρίζουνε σαν ολόλευκα στολίδια και τη λίμνη Ηραίου Βουλιαγμένης να τραβά πάντα το βλέμμα σου:
---
Επιστρέψαμε στη μονή Απ. Παύλου, από όπου στη συνέχεια κατεβήκαμε, ακολουθώντας το κατευθείαν μονοπάτι που κινείται νοτιότερα αυτού που είχαμε πάει στην Πέτρα Περαχώρας, από Πίντιζα, το οποίο είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο και σαφές. Να σημειωθεί ότι λίγες δεκάδες μέτρα πριν τη μονή Απ. Παύλου, το μονοπάτι περνά από ένα αρκετά επικίνδυνο σημείο και συγκεκριμένα από τα χείλη γκρεμού ενώ κινείται σε επικλινές σαθρό γυμνό έδαφος.
*μονή Απ. Παύλου
**Κορυφή Πίντιζα
***Πέτρα Περαχώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου