[στον Υμηττό, 01.02.2025]

Για την οικεία, πολύ όμορφη πλαγιά τού Υμηττού, νότια τής μονής Καρέα, βόρεια τού ρέματος Σαρίνα, ανατολικά τής συνοικίας Αγ. Μαύρα τής Ηλιούπολης, η οποία ξεχύνεται κάτω από τα χείλη τού γκρεμού πάνω από τον οποίο βρίσκεται η περιοχή «Δελφοί»,…

…έχουνε γίνει πολλές αναφορές στο παρόν ιστολόγιο.

Καθώς κάποιος περπατά τούς δασικούς χωματόδρομους, που τη διατρέχουνε παράλληλα στη διεύθυνση Β-Ν, ή τα μονοπάτια μεταξύ τους, ξεχωρίζει ψηλά στα βράχια, κάπου στα κάτω όρια των κρημνωδών μερών τους, ζωγραφισμένες τέσσερις ελληνικές σημαίες. Μονοπάτια κατευθείαν από κάτω, από το χωματόδρομο, προς τα σημεία που είναι ζωγραφισμένες στα βράχια δεν υπάρχουν αν και κάποιος με κατάλληλα ορειβατικά μποτάκια και σχετική εμπειρία θα μπορούσε να ανέβη ενώ από πάνω μόνο άτομα πολύ έμπειρα στην καταρρίχηση.

Αν και δεν υπάρχει μονοπάτι έκανα μια απόπειρα να περάσω από τα σημεία που βρίσκονται [σ.σ. δεν πέρασα από το χώρο μιας πάνω από το Καταφύγιο Υμηττού (εφεξής Καταφύγιο), η οποία διακρίνεται οριακά στην 5η από το τέλος, του video περιλαμβανομένου], κινούμενος από το χώρο τού Καταφυγίου, νότια και λίγο ψηλότερα του, πάνω στα βράχια κατ΄ εκτίμηση. Με την απαραίτητη προσοχή και ορειβατικά παπούτσια αποδείχτηκε ευκολότερο από ό,τι περίμενα. Βοήθησε και το γεγονός ότι τα βράχια ήτανε στεγνά. Η θέα προς το λεκανοπέδιο ήταν εξαιρετική όπως και η αίσθηση των διαβρωμένων απόκρημνων βράχων δίπλα από τα οποία περνούσα.

Η διαδρομή την οποία ακολούθησα, με εκκίνηση και κατάληξη τη μονή Καρέα, έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:

Φτάνοντας στο πέταλο τού χωματόδρομου, πάνω από το Καταφύγιο, διακρίνεται το μονοπάτι που ανεβαίνει στην περιοχή «Δελφοί». Δεν το ακολούθησα και κατέβηκα προς το Καταφύγιο, χτισμένο σε παλιό λατομείο πέτρας…

Από εκεί συνέχισα νότια, κατ’ εκτίμηση…

Μεταξύ άλλων διακρίνεται το Σπήλαιο Μπίμπεση

…μέχρι το βράχο με τη βαθιά σχισμή, πίσω από τον οποίο περνά η ρεματιά Σαρίνα.

Από εκεί επέστρεψα μέσω τού μονοπατιού που κατεβαίνει στο χωματόδρομο.