Για το τοπωνύμιο «Παλιοβούνα»

Συμπληρωματικά, και με βάση στον τρίτο τόμο (ΟΡΕΙΝΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ) από το εξαιρετικό τρίτομο έργο τού Νίκου Νέζη (ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ – ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ), στην ανάρτηση: 11.05.2025, για το τοπωνύμιο «Παλιοβούνα» να αναφέρω ότι εκτός από 

-τα Γεράνεια όρη, στα οποία είναι η ευρύτερη πεπλατυσμένη κορυφή, που φτάνει στα 1.052 μ. υψ. ανατολικά τής κορυφής Πίντιζα, 1.032 μ., πάνω από το Λουτράκι, 

-το όρος Κλόκοβα ή Παλαιοβούνα (μεγ. υψ. 1.038 μ.) στη νοτιοδυτική Αιτωλοακαρνανία, 

-το όρος Ελικώνας στο οποίο είναι η ψηλότερη κορυφή του, στα 1.747 μ. υψ.

συναντιέται και

-σε ορεινό όγκο με υψ. 1.650 μ,, στο Δυτικό Παρνασσό, στις νότιες πλαγιές τού οποίου βρίσκεται  το περίφημο ιστορικό – λατρευτικό σπήλαιο «Κυρώκειον Άνδρο»

-στη Γκιώνα, στην οποία είναι η 8η ψηλότερη κορυφή της στα 2.122 μ. [σ.σ. στο ανωτέρω έργο αναφέρεται εσφαλμένα, σε δύο σημεία, με το όνομα Παληοβούνα, η 4η ψηλότερη κορυφή της, η Πλατυβούνα, στα 2.133 μ.] και

-σε ορεινό όγκο, με υψ. 544 μ., στα σύνορα Βοιωτίας – Φθιώτιδας, βόρεια τού Ορχομενού.

Στο ίδιο έργο αναφέρεται ως μια κορυφή τού Αφροδίσιου όρους (μέγ. υψ. 1.446 μ.) η «Παλιοβούνα», στα 1.080 μ., το οποίο επίσης είναι εσφαλμένο.

Αξίζει να σημειωθεί πως αν θεωρήσουμε ως φυσικό όριο, μεταξύ Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας, τον Ισθμό της Κορίνθου και όχι το σημερινό διοικητικό, που κόβει σχεδόν κάθετα τα Γεράνεια όρη, μεταξύ Αγ. Θεοδώρων και Κινέττας, τότε το τοπωνύμιο «Παλιοβούνα» συναντιέται σε έξι βουνά, όλα προς τα νότια τής Στερεάς Ελλάδας.