Η διώρυγα τής Κορίνθου μετρά πλέον 132 χρόνια λειτουργίας και αποτέλεσε το κορυφαίο τεχνολογικά έργο στην εποχή κατασκευής του, της σύγχρονης Ελλάδας, συντομεύοντας κατά πολύ τις διαδρομές των εμπορικών και επιβατικών πλοίων από τη δυτικά μεσόγειο προς τα λιμάνια γύρω από το Αιγαίο πέλαγος και τη Μαύρη Θάλασσα, τα οποία αλλιώς κάνανε τον περίπλου τής Πελοποννήσου (σ.σ. η οποία πλέον δικαιολογούσε 100% το χαρακτηρισμό της ως νησί).
Η ιδέα κατασκευής διώρυγας στον Ισθμό τής Κορίνθου ανήκει στον Περίανδρο, πριν από το 600 π.Χ., στα χρόνια τού οποίου τελικά κατασκευάστηκε η διολκός: ένας πλακόστρωτος δρόμος που ακολουθούσε περίπου τη διαδρομή τής σημερινής διώρυγας μέσω του οποίου μεταφερόντουσαν, από τον Κορινθιακό κόλπο στο Σαρωνικό κόλπο και αντίστροφα, μικρά πλοία και εμπορεύματα. Τμήματά της σώζονται στην Ποσειδωνία, δίπλα στη σημερινή βυθιζόμενη γέφυρα.
Ο πρώτος που προσπάθησε να κατασκευάσει διώρυγα στον Ισθμό ήταν ο Νέρωνας, το 66 μ.Χ. Μάλιστα κοντά στην Ποσειδωνία, στην πλευρά τής Πελοποννήσου, υπάρχει, αν και διαβρωμένο από το χρόνο, λαξευμένο στο βράχο, ανάγλυφο μνημείο τού Νέρωνα, του 67 μ.Χ., το οποίο τον παρουσιάζει μες σε αρχαϊκό ναό.
Μετά την ίδρυση τού νεώτερου ελληνικού κράτους, ο Καποδίστριας ανέθεσε σε μηχανικό τη μελέτη τού έργου τής κατασκευής διώρυγας. Ο κόστος τής κατασκευής προϋπολογίστηκε στα 40 εκ. χρυσά γαλλικά φράγκα, ποσό εξωπραγματικό για τα οικονομικά δεδομένα τού νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Τελικά, μετά την κατασκευή τής διώρυγας του Σουέζ, το 1869, η κυβέρνηση Ζαΐμη ψήφισε νόμο για την «διόρυξη τού Ισθμού» και αναθέτει τη μελέτη τού έργου σε διεθνή εταιρία, την οποία ίδρυσε ο Ούγγρος στρατηγός István Türr, τη «Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίας Διώρυγος της Κορίνθου – Société Internationale du Canal Maritime de Corinthe», η οποία δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κεφάλαια και το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρία τού Αντρέα Συγγρού, το 1893.
Η απόφαση για το έργο λήφθηκε το 1880, από την κυβέρνηση Τρικούπη. Τα εγκαίνια των εργασιών γίνανε την 23η Απρίλη 1882, παρουσία τού βασιλιά Γεώργιου τού Α’, από την κυβέρνηση Τρικούπη, ο οποίος είχε μόλις κερδίσει τις εκλογές τού Μάρτη 1882. Η κατασκευή τής διώρυγας ολοκληρώθηκε το 1893 και τα εγκαίνια της γίνανε στις 25 Ιούλη 1893. Έχει μήκος 6.345 περίπου μ. (με τους προλιμένες), μέγιστο ύψος πρανών 79 μ., πλάτος στην επιφάνεια τής θάλασσας 24,6 μ. (στο βυθό 21,3 μ.) ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8,30 μ. Κάθε χρόνο περνούνε τη διώρυγα 12.000, μικρά κυρίως και μεσαία με τη βοήθεια ρυμουλκών, πλοία.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων λειτουργίας της υπήρξανε μεγάλα διαστήματα που ήτανε κλειστή λόγω κατολισθήσεων με κυριότερα: της διετίας 1923-4, της πενταετίας 1944-1949 λόγω ανατίναξης των πρανών της από τους υποχωρούντες γερμανούς ναζιστές και της διετίας 2021-3.
Σήμερα στα άκρα της αφενός στα Ίσθμια στον όρμο Καλαμακίου, στο Σαρωνικό κόλπο αφετέρου στην Ποσειδωνία, στον Κορινθιακό κόλπο, υπάρχουνε δύο βυθιζόμενες γέφυρες. Εκτός αυτών, από τα ανατολικά προς τα δυτικά, περνάνε πάνω από τη διώρυγα οι γέφυρες: της Ολυμπίας Οδού, του Προαστιακού Σιδηρόδρομου, της Π.Ε. Οδού Αθηνών Κορίνθου στην τουριστική περιοχή τού Ισθμού, της Παλιάς Σιδηροδρομικής Γραμμής και της Πεζογέφυρας στην οποία έχει στηριχθεί ο αγωγός βιολογικού καθαρισμού.
Αξίζει να σημειωθεί πως είχανε κατασκευαστεί, σε όλο της το μήκος και στις δύο πλευρές, λίγο πάνω από το ύψος τής θάλασσας, και προβλήτες περιπάτου αλλά λόγω των κατολισθήσεων δεν επιτράπηκε η χρήση τους. Σήμερα τμήματά τους διακρίνονται κυρίως προς την έξοδο στα Ίσθμια.
Ακολουθούν εικόνες από το διάπλου τής διώρυγας, με πλοιάριο που εκτελεί καθημερινά μίνι κρουαζιέρα κατά μήκος τής διώρυγας, από τα Ίσθμια στην Ποσειδωνία και πίσω (υπάρχουνε και εναλλακτικές από το Λουτράκι αλλά και μεγαλύτερες ημερήσιες που φτάνουνε μέχρι Αίγινα, Αγκίστρι κ.λπ.) και αξίζει τον κόπο να την κάνει κανείς.
Πληροφορίες:
Ακολουθούν εικόνες από το διάπλου, το πρωινό τής 3ης Αυγούστου 2025.
Λίγο μετά που περάσαμε τη βυθισμένη γέφυρα στα Ίσθμια:
Περνώντας κάτω από τις τσιμεντένιες γέφυρες της Ολυμπίας Οδού και του Προαστιακού Σιδηρόδρομου:
Η διπλή σιδερένια γέφυρα τής Π.Ε. Οδού Αθηνών Κορίνθου:
Η Παλιά Σιδερένια Τρενογέφυρα:
Ο κρατήρας από την ανατίναξη των πρανών από τους γερμανούς ναζιστές:
Η Πεζογέφυρα στην οποία έχει στηριχθεί ο αγωγός βιολογικού καθαρισμού:
Αναλληματικά τοιχία στήριξης των ασταθών πρανών:
Το λαξευμένο ανάγλυφο μνημείο τού Νέρωνα:
Η βυθισμένη γέφυρα στην Ποσειδωνία και η έξοδος ανάμεσα στις προβλήτες-κυματοθραύστες στον Κορινθιακό κόλπο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου