Εκκρεμές
Πάνω από τις στέγες των σπιτιών
Αιωρούμαι σε μια κούνια όλο μνήμες
Φθαρμένα απ' το αλάτι τα σχοινιά
Σκουριά, θάλασσα απύθμενη
Άναστρος φόβος ελλοχεύει
Τα μυστικά που ψιθυρίζει τ' αγνοώ
Κρατώ μόνο την αίσθηση
Της πτώσης την αιφνίδια υπεροχή
Αποχαιρετισμός
Νεκρή ζωή σιωπά σε γυάλινες προθήκες
Μια πεταλούδα ασάλευτη, είδωλο ψυχρό
Τα χάρτινα φτερά της όνειρα πολύχρωμα
Απολιθώματα μιας άνοιξης ανέμελης
Στης μνήμης τους ατέλειωτους χειμώνες
πηγή εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου