15 Σεπτεμβρίου 2012

Η γεύση του ιστορήματος.



Είναι τότε
Ήταν τώρα
Που η γεύση του ιστορήματος
Σε συνόδευε
Μόνο
Μοναχό
Μονάχο
Για μιαν ανατροπή

Μα που πήγανε;
Κρυστάλλινες
Οι πράξεις
Που να ευοδωθούνε πως;
Σε μία βολή
Μιας και βολεμένος
Μιας και θολωμένος

Στυλοβάτης κι εσύ
Κληρονόμος
Κληρονομιάς
Του ανέκαθεν
Που σάρκες σου ζητά
Στον καθρέφτη σου μπροστά

Και είναι αυτή η λύπη
Μία λύπη θύμησης rock
Όταν για όλα ξεκινάς
Όταν στα ίδια μένεις

Ω! my generation (*)
Γέρασες
Τελικά




 




(*) My generation: τραγούδι των The Who.
[...] I hope I die before I get old [...]

1 σχόλιο:

Φαίδρα Φις είπε...

Γιώργο σ' ευχαριστώ από την καρδιά μου για την έκπληξη!
Υπέροχο!

Την αγάπη μου και όπου αγαπάς :)

Χ.