Δέκα

αφού εκείνο το πρωινό το πρώτο μετά τις σύντομες αλλά έντονες βροχές του Νοέμβρη το τσουχτερό διαπεραστικό αυγινό κρύο που έδειχνε πως ο χειμώνας είχε πια αποφασίσει την εγκατάστασή του στην πρωτεύουσα πόλη της χώρας των εκπροσωπούμενων με δυσκολία κατάφερε να τα απομακρύνει από τα σώματα καλοριφέρ της τάξης του σχολείου η ζεστασιά των οποίων αποτέλεσε λόγο επαρκή για το παιχνίδι πέριξ ή και επί αυτών ακόμα και αντανακλώμενη επί των παιδικών ροδαλών προσώπων τους η οφειλόμενη μάλλον σε υπόλοιπα πετρελαίου ζεστασιά η οποία τα έλκυε κατόπιν βεβαίως του πρώτου ξαφνιάσματος εκ του αισθήματος ζέστης στο παιχνίδι με ένταση ανάλογη του βάθους της μνήμης μιας πάλαι ποτέ οίκαδε θαλπωρής και πριν το μάθημα διαίρεσης χωρίς υπόλοιπα μάθημα εξαιρετικά χρήσιμο όταν μεγαλώσουν στην κατανόηση της ασκούμενης πολιτικής της εξουσίας των υπαλλήλων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος εκλεγμένων βεβαίως εντός της κατάλληλα προετοιμασμένης από τα ΜΜΕ περιρρέουσας ατμόσφαιρας τούς είπε πως για την προγραμματισμένη θεατρική παράσταση της επόμενης βδομάδας κάθε παιδάκι που θέλει να πάει θα πρέπει να φέρει δέκα ευρώ τα τέσσερα για το λεωφορείο τα έξι για το θέατρο οπόταν το κάλυμμα ζέστης χάθηκε και στην κυρίαρχη παγωνιά που υπενθυμίζει το χειμώνα η Αννούλα είπε πρώτη αυτή πως δεν ξέρει αν ο μπαμπάς της και η μαμά της έχουν να της δώσουν και η Μαρίνα δεύτερη πως αυτή σίγουρα δεν θα έρθει αφού έχει μεγαλύτερο αδελφό στην πέμπτη τάξη και είκοσι κυρία οι γονείς μου δεν έχουν αλλά και δέκα να είχαν δεν θα ήθελε να πάει αυτή και να στενοχωριέται ο αδελφός της που δεν θα πάει αλλά και αυτή να μην πάει και να του λέει δεν πειράζει δεν στενοχωριέμαι δεν θα την πίστευε και δεν θα ήθελε να πάει ούτε αυτός

(04-12-2012)