Στο παρόν ακολουθήσαμε τη διαδρομή γύρω από την Ι.Μ. Καισαριανής (βλέπε χάρτη από τη wikimapia) και τον Κουταλά αποκλειστικά μέσα από μονοπάτια και δασικούς δρόμους.
Η διαδρομή αυτή είναι μια από αυτές που ενδείκνυνται στον Υμηττό όλες τις εποχές τού χρόνου. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι από το Μάρτη μέχρι το Νοέμβρη, παρεκτός οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, μεγάλης χρονικής διάρκειας διαδρομές σε όλη την ανατολική πλευρά τού Υμητού και νότια τού Καρέα καθώς και στην κορυφογραμμή, και ιδίως μετά τις 11.00, θα πρέπει να αποφεύγονται λόγω της έντονης έκθεσης στην ηλιοφάνεια.
Η πορεία μέσα από το δάσος κυπαρισσιών (προϊόν δενδροφύτευσης) από τον Κουταλά, τα νότια τού λόφου Καλόγερος μέχρι την Ι.Μ. Καισαριανής είναι από τις ωραιότερες στον Υμηττό.
Στη διαδρομή μας συναντήσαμε δύο παλιές παραδοσιακές ασβεστοκάμινες (στον ανωτέρω χάρτη από τη wikipamia σημειώνονται με πορτοκαλί χρώμα), οι οποίες δεν ήτανε σημειωμένες στον έντυπο χάρτη, ο οποίος μας είχε βοηθήσει στη φωτογραφική αποτύπωση που είχαμε κάνει πριν λίγο καιρό. Πρακτικά πέσαμε πάνω τους (ιδίως στη δεύτερη από καθαρή τύχη). Η πρώτη βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από την ΠΑ4 (βλέπε εδώ), μισοσκεπασμένη από το δασικό χωματόδρομο, στη βόρεια πλευρά του, και η άλλη στη νότια - νοτιοανατολική πλευρά τού λόφου Καλόγερος, κοντά στο σημείο που το μονοπάτι που ακολουθήσαμε (είναι αυτό στο οποίο βρίσκεται λίγο πιο πίσω, νοτιοδυτικά, προς τον Κουταλά, η ΠΑ1) συναντά μικρό ρέμα, πνιγμένη στη βλάστηση.
Εδώ όλες οι αναρτήσεις για τις παλιές παραδοσιακές ασβεστοκάμινες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου