31 Δεκεμβρίου 2020

[στο αρχαίο, ρωμαϊκής εποχής, λατομείο, στο λόφο Πρ. Ηλία στον Υμηττό, 28.12.2020]

Στο παρόν ακολουθούμε μια κυκλική διαδρομή από το νέο νεκροταφείο Γλυφάδας, στην Τερψιθέα, κινούμενοι στο ρέμα Πιρναρή και την αρχαία Σφηττία Οδό, περνώντας το διάσελο (Σταυρός Υμηττού) Βόρειου και Νότιου Υμηττού, ακολουθώντας το μονοπάτι δυτικά, στις νότιες και ανατολικές πλαγιές τού λόφου Πρ. Ηλίας, το οποίο οδηγεί, στην ανατολική πια πλευρά τού Υμηττού, στην περιοχή που βρίσκονται τα Ιερά Ομβρίου Διός και Προοψίου Απόλλωνος και από κει στο αρχαίο, ρωμαϊκής εποχής, λατομείο με τις ημίεργες κολόνες, το οποίο βρίσκεται στο βόρειο μέρος τού λόφου Πρ. Ηλίας, στην ευρύτερη σχεδόν πεπλατυσμένη κορυφή του, νότια τού ρέματος τής Χαλιδούς και του δρόμου που οδηγεί από το Κορωπί στο Σέσι Κορωπίου. Στην επιστροφή κινηθήκαμε στο δυτικό και νοτιοδυτικό μέρος τού λόφου τού Πρ. Ηλία, νοτιοανατολικά από το Σέσι Κορωπίου, κι έτσι ουσιαστικά διαγράφοντας μια πλήρη κυκλική πορεία στις πλαγιές τού λόφου Πρ. Ηλίας, μέχρι το Σταυρό Υμηττού απ΄ όπου επιστρέψαμε κατεβαίνοντας το ρέμα Πιρναρή. Τα ανωτέρω αποτυπώνονται στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί.

Τη διαδρομή από το νέο νεκροταφείο Γλυφάδας μέχρι το Σταυρό Υμηττού την έχουμε παρακολουθήσει φωτογραφικά πρόσφατα.
Κατόπιν, περνάμε το διάσελο (Σταυρός Υμηττού), το οποίο θεωρείται ξεχωριστός λόφος, του Νταβέλη, όπου στο βόρειο μέρος του, κοντά στο ρέμα Πιρναρή υπάρχει και ομώνυμο σπηλαιοβάραθρο (η αλήθεια πάντως είναι ότι αμφιβάλω αν ο Νταβέλης είχε ακούσει καν για πολλά από τα σπήλαια, που σήμερα φέρουνε το όνομά του), η επίσκεψη στο εσωτερικό τού οποίου μπορεί να γίνει μόνον από κατάλληλα εξοπλισμένη και εκπαιδευμένη ομάδα.
Η θέα προς τα μεσόγεια, τη Λαυρεωτική, μέχρι απέναντι την Εύβοια κ.λπ είναι υπέροχη. 





Στη συνέχεια περνάμε από το χώρο με τα Ιερά Ομβρίου Διός και Προοψίου Απόλλωνος, όπου υπάρχει και ο Ι.Ν. Πρ. Ηλία...








... και συνεχίζουμε στο μονοπάτι, δυτικά, που καταλήγει στο Σέσι Κορωπίου. Φτάνοντας στο σημείο που το μονοπάτι διακλαδίζεται ακολουθούμε, δεξιά όπως πάμε, την πολύ καλά σηματοδοτημένη πορεία προς το αρχαίο ρωμαϊκό λατομείο. Πορεία που δεν γίνεται σε μονοπάτι, δεν υπάρχει τέτοιο, αλλά κυρίως από βράχο σε βράχο και από πέτρα σε πέτρα.
Σε ορισμένα σημεία της διαδρομής, η θέα προς το βόρειο Υμηττό και τα μεσόγεια υπέροχη!




Φτάνοντας στο χώρο τού αρχαίου ρωμαϊκού λατομείου, μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα προς το Σαρωνικό πάνω και μέσ’ από τη ρεματιά Πιρναρή και φυσικά τον Υμηττό.
Στο χώρο βρίσκονται εγκαταλελειμμένες, στη φθορά τού χρόνου, δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, δυο ημίεργες κολόνες, εκ των οποίων η μια σχεδόν ολοκληρωμένη.







Όπως ήδη αναφέραμε επιστρέψαμε από άλλο δρόμο, ώστε να κάνουμε ένα κύκλο γύρω από το λόφο Πρ. Ηλίας.
Λίγο πριν βγούμε στο Σταυρό Υμηττού, στο σημείο που έχει σημειωθεί με ρόμβο στο χάρτη, στην άκρη του χωματόδρομου, υπάρχει ένα στενό βάραθρο, στο οποίο κάποιος/οι έσπασε/αν τις άκρες από το βράχο (που μοιάζει με διάκοσμο σπηλαίου), στην είσοδο στο εσωτερικό του, υποθέτω για να διευκολυνθεί η προσπάθειά του/τους να μπει/ουν μέσα.




















ΥΓ. Με την ευκαιρία, θα πρέπει να αναφέρουμε κάτι σχετικά με την εικόνα όπως πάει να διαμορφωθεί στο ρέμα Πιρναρή, στο σημείο που συναντά το χώρο τού νέου νεκροταφείου και των εγκαταστάσεων τής πολεμικής αεροπορίας. Όπως έχουμε πρόσφατα αναφέρει, αμέσως μετά το μονοπάτι, που κινείται παράλληλα στην περίφραξη του νεκροταφείου, για λίγες δεκάδες μέτρα, ο περιπατητής ακολουθεί το δασικό χωματόδρομο στην κοίτη τού ρέματος Πιρναρή, σε χώρο που ανήκει στην πολεμική αεροπορία. Όπως τονίζεται στις πινακίδες επιτρέπεται να περάσει κάποιος αλλά η πολεμική αεροπορία δικαιούται να ελέγξει τα στοιχεία του. Στις 28.12.2020, όμως αρχικά διαπιστώσαμε εκτεταμένες καταστροφές στο δάσος στις πλαγιές εκατέρωθεν τής κοίτης στην υπόψη περιοχή και την τοποθέτηση πυκνού συρματοπλέγματος: κάθετα στην κοίτη τού  ρέματος και  ψηλά στις πλαγιές. Περάσαμε προς τα ανάντη τού ρέματος γιατί δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί (όπως φαντάζομαι θα γίνει) νέα σιδερένια πόρτα στη θέση μιας παλιάς που είναι ανοιχτή για πεζούς.
Ερωτήματα:
Ανεξάρτητα ιδιοκτησιακού καθεστώτος, πόσο νόμιμη είναι η ισοπέδωση δάσους (με νεαρά πεύκα, ελιές και πουρνάρια) για να περάσει το συνεργείο να τοποθετήσει το φράκτη;
Πόσο λογικό είναι να μπαίνει σιδερένιος φράκτης ΚΑΘΕΤΑ(!!) σε ρέμα; Τι θα γίνει σε περίπτωση καταρρακτώδους και μεγάλης χρονικής διάρκειας βροχής στην περιοχή με τα φερτά υλικά και τους κορμούς που θα κατεβαίνουνε το ρέμα;
Γιατί, ποια η σκοπιμότητα, να στερηθούν οι περιπατητές και οι ορειβάτες ενός τουλάχιστον [γιατί αν κατάλαβα η περίφραξη πάει να κόψει και το άλλο μονοπάτι που ανεβαίνει το Μαυροβούνι από βόρεια προς την Τρύπια Σπηλιά (κι εδώ)] όμορφου και  ταυτόχρονα ιστορικού μονοπατιού; 
[σ.σ. 
1. Πρακτικά οι πεζοπόροι θα πρέπει, για να βρεθούνε στο ρέμα Πιρναρή, να ξεκινήσουν από ανατολικά, την περιοχή Κορωπίου, από το ρέμα τής Ντούκας, να ανέβουνε στο διάσελο και να κατέβουνε μετά το ρέμα Πιρναρή.  
2. O αρχαιότερος, 3.000 ετών, και αδιάλειπτα λειτουργικός δρόμος στην Ελλάδα, και δεν ξέρω παγκοσμίως, είναι η οδός Τριπόδων στην Πλάκα και κοντά του η Σφηττία οδός, που εξυπηρετούσε από τα αρχαϊκά χρόνια μέχρι το 1950 μ.Χ., τη συγκοινωνία μεταξύ Κορωπίου (αρχ. Κρωπία) και Γλυφάδας (αρχ. Αιξωνή) ενώ τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει πεζοπορικό μονοπάτι.]
(επειδή η περιοχή ανήκει στη στρατιωτική αεροπορία δεν έβγαλα φωτογραφίες)

Ελπίζω οι ορειβατικοί και οι πεζοπορικοί σύλλογοι τής περιοχής αλλά και της αττικής να το δούνε το θέμα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: