ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΚΙΝΗΣΑΜΕ...
Περήφανα κινήσαμε και πάμε
Για εκεί όπου πια γυρισμό δεν έχει
Πώς της καρδιάς μας το γρανάζι αντέχει
Τα δόντια του από σίδερο, δεν σπάνε.
Περήφανα κινήσαμε, περνάμε
Σκύλλες και Χάρυβδες, θνητός δεν έχει
Τέτοια ξαναντικρίσει, μήτ' απαντέχει
Τέρατα που απειλούνε να τον φάνε.
Περήφανα κινήσαμε μ' αγέρι
Ευνοϊκό, απ' την τιμή σπρωγμένοι
Και ουράνιο, σπλαχνικό ένα χέρι
Παραστεκάμενης θεάς ας μένει
Πάνω στο μέτωπο, πρωί ή νυχτέρι
Του γυρισμού το μύθο να γλυκαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου