[αρχαία Κόρινθος 10.09.2016 08.30]
Στον Ντέμη Κωνσταντινίδη.
Ο ήλιος, το νερό και ο άνεμος μονάχα βαδίζουνε στην ανέκαθεν γλώσσα τους τις ανθρώπινες λεωφόρους. Οι λαξευμένες πέτρες φθείρονται και τα τρίμματα, απ’ τη γλώσσα τους μαγεμένα, χάνονται απ’ την τυφλή Βαβέλ των σανταλιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου