08 Δεκεμβρίου 2018

[στο Ποικίλο Όρος 02.12.2018]

Εδώ είχαμε αναφερθεί στο νότιο μέρος τού Ποικίλου Όρους (στο οποίο θα επανέλθουμε) κι εδώ σε μια κυκλική διαδρομή στο κεντρικό του μέρος.
Στο παρόν κινούμαστε στο βόρειο μέρος του, από το δημοτικό γήπεδο Καματερού, μέχρι την κορυφή «Ζαχαρίτσα», στο κεντρικό του τμήμα και πίσω. Μια ενδιαφέρουσα διαδρομή (βλέπε κατωτέρω χάρτη από το wikimapia), περί τα 11 χλμ., κυρίως για τη θέα που προσφέρει. 
Στα θετικά καταγράφουμε την πετυχημένη, από τα αποτελέσματα, εκτεταμένη δεντροφύτευση, κυρίως κυπαρισσιών και ελιών. Στα αρνητικά, πέρα από την συνηθισμένη εικόνα (με τη διπλή σημασία αφενός της εικόνας που βλέπουμε παντού αφετέρου που μάθαμε να μην μας κάνει εντύπωση) των πεταμένων σκουπιδιών και κάποιων μικρών εκτάσεων καμένων, η κατάσταση στην κορυφή «Ζαχαρίτσα». Το Ποικίλο όρος είναι ένα δάσος κεραιών. Αναπόφευκτο με βάση τις ανάγκες τής τεχνολογικής εξέλιξης. Η εικόνα όμως των σκουριασμένων κεραιών, στην πεπλατυσμένη κορυφή «Ζαχαρίτσα»,  στην οποία βρίσκονται διασκορπισμένα και σκουριασμένα κάθε είδους σύρματα, μεταλλικά κουτιά και εξαρτήματα μέχρι κοντέινερ, είναι αποκαρδιωτική.























Δεν υπάρχουν σχόλια: