Τω αγνώστω Χι [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ ΧΙ

 Ποίημα λοιπόν
 Χωρίς
 χρόνο
 θάνατο
 όνειρα
 κι αστέρια

 Σαν τον ατέλειωτο χαυλιόδοντα
 της μέρας
 χειραγωγώντας τον πόνο
 έως τρικυμία νου

Από την άλλη
χαμαιτυπείο σύμπαντος
όσοι κατορθώνουν ζωή
Χωρίς

Χωρίς τρεις αράδες καλοκαίρια
να υπογράφουν πόθο
τα χαώδη μάτια σου

Χωρίς παυσίπονα φιλιά
χρώματα στην παλέτα του ορίζοντα

Χωρίς χαμόμηλα λέξεις
στη χοάνη του κορμιού

Χωρίς
χρόνο
θάνατο
όνειρα
κι αστέρια

Χωρίς 
ό,τι χάνω
και χάνεται.