ΠΟΤΙΣΜΑ
Στη μικρή πόλη
Των πολλών γνωστών
Κατά τα σόγια καλουπωμένων
Δακτυλοδεικτούμενων των αλλιώς
Τις εποχές των μεγάλων ημερών
Τα βράδια αργά
Ποτίζει λουλούδια
Τελετουργικά τους μιλά
Κι όταν όλα θα τους τα ‘χει πει
Σβήνει της αυλής τη λάμπα
Μικρές σύντομες ροές
Στις γλάστρες, στα πιατάκια
Ακυρώνουν τις σύντομες σιωπές
Που επέζησαν των μηχανών
Για κάθε παντζούρι
Που τρίζει και κλίνει
Ένα αστέρι
Στον παλιό γαλαξία
Ανάβει
Μα δεν το βλέπω
Χωρίς φεγγάρι, χωρίς σκιά
Με ανάσα, χωρίς φιλί
Δίπλα
Στα άηχα βήματα μιας γάτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου