11 Μαρτίου 2023

Τρία ποιήματα τού Δημήτρη Α. Δημητριάδη

...από τη νέα του ποιητική συλλογή "Θύλακες".

Συνεχής δημιουργία του ανυπεράσπιστου

Γεμάτῃ αδιάφορες πλοκὲς
γερασμένα μοτίβα.
εικασίες
θεωρίες

µε σκιρτήµατα καταδικασμένα να γερνούν
να ξεχνούν
να ξεχνιούνται
και στρατιές παιδιών που χάθηκαν
ζητώντας πίσω από µας τις ζωές τους

η εποχή µας είναι σκοτεινή
μετέωρη
συνεχής δημιουργία του ανυπεράσπιστου.


Κανείς δεν ξέρει

Ό,τι συμβαίνει
Παύει να µας εκπλήσσει πια.

Κανείς δεν ξέρει απὀ πού έρχεται
πού πηγαίνει
τι θέλει

δεν έχει βάθος
δεν έχει ρίζες
μόνο ξερά κλαδιά,
που επιβάλλουν την έκτασή τους.


Οι φωνές µας

Ι

Χρόνια τώρα
οι φωνές μας σιγούν
σε µια μαγνητοταινία

ξέφτι
σ’ ένα χαλασμένο μαγνητόφωνο.

ΙΙ

Άστεγες οι φωνές μας
αναπνέουν μονάχα στους δρόμους

εδώ αναγνωρίζουν τον εαυτό τους
εδώ αναζητούν να συναντηθούν και µε τις άλλες.




Δεν υπάρχουν σχόλια: