Στις αναρτήσεις, για το νότιο Υμηττό, των 11.04.2024 και 22.02.2025*, είχε γίνει αναφορά για σειρές με ξερολιθιές, για τις οποίες θεώρησα ότι πρόκειται για πρόχειρα οχυρωματικά έργα (ταμπούρια) κατά πάσα πιθανότητα από τα χρόνια τού εμφυλίου πολέμου 1946-1949. Οι ανωτέρω ξερολιθιές βρίσκονται στις πλαγιές τού λόφου, στις νότιες παρυφές τού οποίου βρίσκεται το περίφημο σπήλαιο «Αρχεδήμου ή Πανός ή Νυμφολήπτου». Πρόκειται για αυτές που έχουνε σημειωθεί ως (1) και (2) αντίστοιχα, στο χάρτη από το wikimapia (ακολουθεί), στον οποίο επίσης έχει σημειωθεί και η μικρή διαδρομή, την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 19ης Μάρτη 2025, με αφετηρία και επιστροφή το χώρο πάρκινγκ, δίπλα στο νεκροταφείο Βούλας. Οι εν λόγω ξερολιθιές έχουνε προσανατολισμούς αντίστοιχα αφενός προς το χώρο τής ΣΣΕ αφετέρου του ανατολικού ρέματος Λυκόρεμα (δίπλα στην κοίτη τού οποίου υπάρχει πέρασμα προς την περιοχή τού σημερινού Πανοράματος και το Σπήλαιο Ανταρτών).
Το πρωινό τής 19ης Μάρτη 2025 επισκέφτηκα τον ανωτέρω λόφο και η αλήθεια είναι ότι συνάντησα αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα ισχυροποιώντας την αρχική μου άποψη για το πότε και από ποιον φτιαχτήκανε οι ανωτέρω ξερολιθιές. Ακολουθούνε σχετικές εικόνες.
Από την πεπλατυσμένη κορυφή τού ανωτέρω λόφου. Διάσπαρτες πέτρες, επεξεργασμένες ή όχι, από παλαιότερες ανθρώπινες κατασκευές.
Από εκεί συνέχισα, στην ομαλή πλαγιά, ανατολικά μέχρι τα χείλη γκρεμού, ο οποίος σχηματίζεται από επιμήκη προεξοχή βράχου. Κατέβηκα από ένα σημείο, που επιτρέπει κατέβασμα σε πεζό…
…και ανατολικά είδα ότι υπάρχει μια σπηλιά με δύο χαμηλές εισόδους, η μια δίπλα στην άλλη. Δυνατότητα να μπει κάποιος έρποντας, στο εσωτερικό τής σπηλιάς, υπάρχει μόνο από τη δυτικότερη. Μπαίνοντας μέσα διαπίστωσα ότι υπάρχει θάλαμος με αρκετό ύψος να κάτσει μικρή ομάδα, 4-5 ατόμων, αλλά όχι όρθιοι. Εμφανής διάκοσμος δεν υπάρχει. Βγαίνοντας όμως είδα ότι 3-4 μέτρα από την είσοδο τής σπηλιάς, από κάτω της, υπάρχουνε δύο ξερολιθιές, οι οποίες είναι αντίστοιχες των υπόλοιπων και προφανώς αποσκοπούσανε να ελέγχουνε την πρόσβαση στη σπηλιά από κάποιους που θα ανέβαιναν από το ανατολικό Λυκόρεμα.
Λίγο παρακάτω, στην προεξοχή βράχου, σχηματίζεται μια πλατιά βαθιά σχισμή, στην οποία όμως δεν μπορεί να μπει κανείς.
Συνεχίζοντας, εκτός μονοπατιού, την πορεία στην πλαγιά διαπίστωσα ότι λίγο πάνω από το χωματόδρομο, από το ύψος τής στροφής, και δυτικά υπάρχει μια μεγάλη σειρά ξερολιθιών-ταμπουριών (στον ανωτέρω χάρτη είναι αυτές που έχουνε σημειωθεί ως (3), προφανώς σε υποστήριξη αυτών λίγο παρακάτω, των (1).
Βγαίνοντας στο χωματόδρομο τον άφησα κινούμενος εκτός μονοπατιού χοντρικά παράλληλα του.
Αφού πέρασα από
-δυο κολονάκια τής ΓΥΣ
-την μεγάλη Θρακιά Συκιά, ο πάτος τής οποίας αυτήν την εποχή (η συκιά δεν έχει φύλλα) φαίνεται,
-συνέχισα...
...μέχρι που βγήκα στο δρόμο, λίγο πριν το σημείο που ξεκίνησα.
Συμπερασματικά θα έλεγα ότι είμαι σχεδόν, αφού δεν έχω βρει κάτι στο διαδίκτυο ή αλλού να αναφέρεται σε αυτές, βέβαιος ότι όλες αυτές οι ξερολιθιές-ταμπούρια, και σίγουρα και όποιες άλλες στον υπόψη λόφο υπήρχαν ή υπάρχουν, συνιστούν ένα πρόχειρο, αλλά καλά οργανωμένο, οχυρωματικό έργο των ανταρτών στα χρόνια τού εμφυλίου 1946-1949.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου