Προπαίδεια
Γεννήθηκα σε μια «διάφανη» κοινωνία
Με έτοιμους μύθους νουαρ μελό
Με ερμητική διάταξη σαν τα παλιά σφαγεία
Πανοπτικού μεγέθους το τραύμα το τυφλό
Με πείσαν ν’ αναπτύξω έντονο διχασμό
Μόνο έτσι θ’ αναδείξω στίγμα μποέμ
Και παρακμή αναγκαία
Μια βαβέλ-υδρία θα με διακινεί
Για να ‘μια έτσι στ’ αστεία επιτήδεια επιρροή
Σ’ αυτού του τσίρκου τη φατρία αναλώσιμη πληγή
Πορεύεται λοιπόν ερήμην μου το χάσμα το ολικό
Το συναρτών συγγένειες νεκρών
Και άλλων παραγόντων,
Όπως δεσμών ηλεκτρικών κι αναιμικών αντάμα
Δίκην ειρωνειών
Μου φόρεσαν περούκα να μη μ’ έχουν στην μπούκα
Νόμιμοι εξουσιαστές
Πόζαρα παιχνιδιάρικα στις ισχυρές δονήσεις
Απόκρημνων εσπερινών
Με καταγωγή την παραβατικότητα
Στα σκοτεινά οροπέδια, στα σκοτεινά ορυχεία
Μάθαινα την προπαίδεια για την αυτοχειρία
Διαδοχικά χανόμουνα μαζί με άλλους βλάκες
Ευνουχισμένους που απορούν με δίκαιες φρεναπάτες
(από την ποιητική της συλλογή "Τα όνειρα καπνίζουν")
