Πόσο όμορφη είσαι καλή μου
με την ίδια ναυτική φούστα 20 χρόνια τώρα
να φαίνονται τα μπούτια σου με τους κιρσούς
και συ να μη νοιάζεσαι
μ’ άσπρα πεδιλάκια όλους τους καιρούς
χωρίς δόντια - έχεις δικαιολογία να μη γελάς -
έτσι που μας φέρνεις ένα κομμάτι τυρί σε μια χαρτοπετσέτα
κι αμερικάνικα φουστανάκια για το παιδί
που δεν του μπαίνουνε
έτσι όπως σε καταντήσανε
τ' αυτιά σου γεμάτα πύον - έχεις δικαιολογία να μην ακούς -
ν’ ανοίγεις την πόρτα και να χάνεσαι
Μεγ. Αλεξάνδρου - Αγ. Κωνσταντίνου - Πειραιώς -
όταν βραδιάζει.
Ξέρω πως ξεχνιέσαι στις βιτρίνες
και κοιτάς με προσοχή ένα μπρίκι ή τους βασιλιάδες σε κάδρο
και τις άλλες γυναίκες του Βοτανικού
εκεί μάνα 5 λεπτά απ’ την Ομόνοια
που δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται τίποτα
μοναχά μπουκάλια μπορδέλα ο μπόγιας και το γκάζι.
Σου πετάνε στραγάλια στο κεφάλι
και λένε έρχεται η τρελή
και συ - γι' αυτό μάνα - δεν ανάβεις ποτέ το φως
για να μη δίνεις στόχο - εκατομμύρια κουρελάκια και τουαλέτες
με στρας
πορτοκαλιές, μαβιές, καπέλα και βεντάλιες που φορούσα στις
τουρνέ
μου τάχεις κλέψει να τα φοράς τις νύχτες...
Πάλι χάθηκες μάνα.
Κάποιος μούπε θες να γίνεις καλόγρια - μας φοβάσαι εμάς λέει –
θα σου το φαν το ρημάδι κι έβαλε κρύο
χειμώνας σε λίγο θάχουμε εκλογές
σ’ αρέσουν οι εκλογές κοσμάκης λόγοι χαβαλές
σου φαίνεται σπουδαίο που ψηφίζεις ανταριάζεσαι και ρωτάς
Τι θα κάνουμε φέτο
και μετανιώνεις που ρωτάς αλλά έχεις ανάγκη μια οποιαδήποτε
απάντηση
και γω σου λέω το Κ.Κ. ρε μάνα! Το Κ.Κ. και ντρέπουμε...
Κοιτάς τότε για να μη με λυπήσεις αόριστα το ταβάνι
και κάνεις σχέδια με το χέρι σου.
Έχεις φύγει πάλι. Το νιώθω.
Περπατάς σύριζα στις ράγες για τον Κολωνό
Κι από πίσω σε παίρνουν καλόγριες με το πράμα τους έξω
τραίνα με βουλευτές, σκουπιδιαρόγατες ακροκέραμα
και σκοινιά με γαριασμένες μπουγάδες.
Και δε μ’ ακούς πια. Το Κ.Κ. ρε μάνα... Μάνααααααα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου