Θανάσης Αθανάσιος - δυο ποιήματα από τον Υαλοκαμβά

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ


Εθνική σημαία                                  -0
Εθνική γιορτή                                   -0
Εθνική νηστεία                                 -0
Εθνικός αγώνας                               -0
Εθνικός χαμός                                 -0
Εθνική απώλεση                              -0
Εθνικός μαθηματικός                        -0
Εθνικό νεφρό                                   -0
Εθνική απάτη                                  -0
Εθνικός ύμνος                                  -0
Εθνική υποταγή                               -0 πανταχόθεν
Εθνική υποταγή                               -0 πανταχόθεν
Εθνική υποταγή                               -0 πανταχόθεν
Εθνική τουαλέτα                              -0
Εθνικά σκατά                                  -0
Εθνική αηδία                                   -0
Εθνικό μαχαίρι                                -0
Εθνικός παροξυσμός                       -0
Εθνική αμαξοστοιχία                       -0
Εθνικός ανθέλληνας                        -0
Εθνική υποταγή                              -0 πανταχόθεν
Εθνική υποταγή                              -0 πανταχόθεν
Εθνική υποταγή                              -0 πανταχόθεν




Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ


η μισοφαγωμένη δεκάρα που υπνοβατούσε για να μην ενοχλή-
σει την διένεξη του βουτύρου
παρέμεινε δική μας
αιώνια δική μας


είθε οι ουρανοί να αγκαλιάσουν την άψυχη παντόφλα του νε-
κρού αγοριού


ο κυρίαρχος ρυθμός ήταν ο β
και παρόλη την ανάγκη μου να αισθανθώ άνθρωπος
καταβρόχθισα τα ρολόγια μαζί με τις αλυσίδες
και δεν θυμάμαι που έχω αφήσει το ροδόνερο των αστικών μας
λίκνων


αχ πεφταστέρι
δίχρωμο
ευνουχισμένο
σκατοκέφαλο
πεφταστέρι αχ!!


πόσα καλοκαίρια καθάριζα τους στάβλους που μέσα έτρωγαν
κρέας παστό
και πεταλούδες με κιθάρες και ακορντεόν
και ψύλλους στ’ άχυρα
και ράθυμους Διόσκουρους που διαγωνίζονταν στην πετροβο-
λία
στη σκοποβολή όταν ο στόχος ήταν το ροκανισμένο αρχίδι
του χρόνου


από του χρόνου ανοίγει η πολυπόθητη διώρυγα του αυτιού
και οι συνεχείς πλίνθινες κυρίες
θα μιλάνε αλλιώς
ενώ θα προστάζουν τους παπάδες να κοιμούνται εναλλάξ
πάνω στις λόγχες του ασβέστη