Η σεζόν των δηγμάτων (Ημερολόγιο 12)
Όλο αυθαδιάζω κάτω από μια σημαία.
Υπήρξα η κατωφέρεια μιας σημαίας στην παιδική ηλικία.
Υπήρξα ο μικρός άνυδρος λοφίσκος που δέχτηκε ένα άνθος αμφιλεγόμενο.
Μετράω την στρεβλή εντύπωση και τον γόρδιο του Μίτου.
Δεν παίρνει κόψη, απαιτεί περιοδικά κάποιες μνείες.
Φίλοι πληβείοι και φίλοι πατρίκιοι , είμαστε χορευτικές πάστες που κάνουν εξαμβλωματικές πόλεις. Στα κέντρα εμείς αποπερατώνουμε ένα φαγοπότι , το άλμπουρο δεν μένει χωρίς σημαία.
Στις επάλξεις των λόγιων κάστρων παίζονται οι πιο παραδοσιακές τραγωδίες σε συνεχείς επαναλήψεις. Ζητούνται οι πάλαι ποτέ ιδανικές κάρες.
Γκρεμίζονται όπως πάντα γκρεμίζονταν τα επικίνδυνα κιτάπια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου