Ποζάρ
Κινηματογραφικά τα όνειρα τρεμίζουν
Και λιγοστά φωτίζουν
Οστά στους τοίχος
Που αίμα δε τρέχει παρά παράνοια
Να πιαστούμε απ’ το χέρι
Όχι πως το είδαμε στον κινηματογράφο
Αλλά, για ν’ ανεβούμε το βράχο
Να γίνουμε αγκαλιά
Όχι το να πρωταγωνιστήσουμε
Στην αιχμή της κορφής του
για να ισορροπήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου