05 Μαρτίου 2013

Carl Sagan - Χλωμή Μπλε Κουκκίδα






















(Ένα όραμα του ανθρώπινου μέλλοντος στο διάστημα.)

Από αυτή τη μακρινή προοπτική, η Γη: μπορεί να μην φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Αλλά για μας είναι διαφορετικό. Εξετάστε και πάλι το σημείο. Αυτό είναι, αυτό είναι το σπίτι μας, ό,τι είμαστε. Πάνω της: όλοι αυτοί που αγαπάτε, όλα όσα γνωρίζετε, όλα όσα έχετε ακούσει ποτέ.  Κάθε πρόσωπο που υπήρξε ποτέ εκεί έζησε τη ζωή του. Ο συνδυασμός της χαράς και λύπης, χιλιάδες «απόλυτες» θρησκείες, ιδεολογίες, οικονομικά συστήματα, κάθε κυνηγός και συλλέκτης, κάθε ήρωας και δειλός, κάθε δημιουργός και καταστροφέας του πολιτισμού, κάθε βασιλιάς και χωρικός, κάθε ζευγάρι ερωτευμένων, κάθε μητέρα και πατέρας, κάθε ελπιδοφόρο παιδί, εφευρέτης και εξερευνητής, κάθε ηθικολόγος, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε σούπερ σταρ, κάθε «υπέρτατη εξουσία», κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας, ζούσαν εκεί: σ’ έναν κόκκο σκόνης. Σκιασμένοι σε μια ηλιαχτίδα. Η Γη είναι μια πολύ μικρή σκηνή σε μια γιγαντιαία κοσμική αρένα. Σκεφτείτε τα ποτάμια αίματος, που έχουν χυθεί από όλους τους στρατηγούς και αυτοκράτορες, ώστε «με δόξα και με θρίαμβο» να γίνουν οι στιγμιαίοι κύριοι ενός απειροελάχιστου μέρους ενός… κόκκου. Σκεφτείτε τις ατέλειωτες φρικαλεότητες που επέφεραν οι κάτοικοι μιας γωνίας αυτού του κόκκου, στους ελάχιστα διαφορετικούς κατοίκους κάποιας άλλης γωνίας. Πόσο συχνά οι παρανοήσεις τους, πόσο πρόθυμοι είναι να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο, πόσο ένθερμα τα  μίση τους. Οι φλυαρίες μας, η νομιζόμενη αυτο-σημασία μας, η ψευδαίσθηση ότι κατέχουμε προνομιακή θέση στο σύμπαν, όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση: από αυτόν τον κόκκο θαμπού φωτός. Ο πλανήτης μας. Μια μοναχική κηλίδα, στο μεγαλειώδες κοσμικό σκοτάδι που μας περιβάλλει. Στο σκοτάδι μας, σε αυτή την αχανή έκταση δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα υπάρξει βοήθεια από κάπου, για να μας σώσει από τους εαυτούς μας. Η Γη είναι ο μόνος γνωστός κόσμος μέχρι στιγμής, για να φιλοξενήσει τη ζωή. Δεν υπάρχει άλλο μέρος, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, που το είδος μας θα μπορούσε να μεταναστεύσει. Να επισκεφτεί: - Ναι. Να εγκατασταθεί; - Όχι ακόμα… Είτε σας αρέσει είτε όχι για την ώρα, η Γη είναι το μέρος που δίνουμε τον αγώνα μας. Λέγεται ότι η αστρονομία είναι μια εμπειρία που διδάσκει σεμνότητα, χτίζοντας χαρακτήρα. Και ίσως δεν υπάρχει μεγαλύτερη επίδειξη του παραλογισμού της ανθρώπινης αλαζονείας, από τη μακρινή αυτή την εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για μένα υπογραμμίζει την ευθύνη μας, να συμβιώνουμε με μεγαλύτερη καλοσύνη μεταξύ μας και να διαφυλάξουμε και περιθάλψουμε: Τη χλωμή μπλε κουκίδα. Το μόνο σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ… 

Δεν υπάρχουν σχόλια: