Όλα τ’ αστέρια τρύπια
Γύρνα το βλέμμα σου το αητίσιο
και δες τον κόσμο το ζαβό:
ποιος λογαριάζει τι ‘ναι ίσιο
ποιος νοιάζεται τι ‘ναι στραβό.
Κράτα μακριά σου τους απέξω
και μείνε ατάραχος κι ευθύς:
ποιος θα πονέσει αν πέσεις έξω
ποιος θα δακρύσει αν θα χαθείς.
Όλα τ’ αστέρια τρύπια
και ψάξε τα άμα θες
της μοίρας τα τερτίπια
ποτέ δεν τα ‘μαθες.
Καν’ την αγάπη μετερίζι
στη μπόρα και στην παγωνιά
κι αν θα βρεθεί μια χούφτα ρύζι
πάρ’ το και πες καλή χρονιά.
Πρώτος ανάμεσα σε ίσους
στάσου απροσκύνητος κι ορθός
και διώξε τα πουλιά του μίσους
να πλημμυρίσει ο κόσμος φως.
(τραγούδι εκτός δισκογραφίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου