οι φλασιές
λευκότητας απ’ τα μεταλλικά παράθυρα κι ένα συριστικό υπόβαθρο να τρέχουνε οι
κρότοι στων ραγών τις ασυνέχειες
στη δική τους
αντίστοιχα τακτικότητα
τόσοι και άλλοι
ήχοι μεταλλικοί
ένα σκαμπανέβασμα
θορυβώδους τονικότητας, πριν και μετά τους σταθμούς, αδιάφορο κι απαράλλαχτο,
πάνω στους τσιμεντένιους χωρίς ρόζους στρωτήρες
κάποιος σκέφτηκε
να διακοσμηθούν οι σταθμοί ανά δύο ίδιοι αλλά ένα ζευγάρι ερωτευμένων θα
θυμηθεί πως έχει να βγει στο χρόνο από μιαν ηλεκτρική mp3 φωνή που αναγγέλλει
η αριθμητική
+10-12+15-8+5 … μόνη αυτή του καθορίζει τις πυκνότητες ασφυξίας στους συρμούς
βγαίνοντας θα
δηλώσουν, όπως κάθε φορά, την έκπληξή τους που συνταξιδεύανε και μάλιστα τούτη
τη φορά αντικριστά
δεν αντέχει να
μην κατ’ ιδίαν ακούει θλιμμένα για τη μοναξιά τραγούδια
δεν αντέχει να μη
διαβάζει για τη μοναξιά θλιμμένους στίχους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου