Μπαρμπαγιαννακάκης [στίχοι, μουσική: Πάνος Τούντας]

Μπαρμπαγιαννακάκης 

Βρε μη φοβηθείς τον άνθρωπο, Λούλα μου, Μαρικούλα μου
ωρέ όσο θεριό και να’ναι λέλε ναι κουρμπάν
Ωρέ και να μασά τα σίδερα, Λούλα μου, ωρέ Λούλα μου, 
Ωρέ και να τα καταπίνει, λελε ναι Κουρμπάν.

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη
Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό, 
Εγώ θα σου το πάρω και θα το παντρευτώ
Αχ Γιαννάκη Μπιρ όκα άλτα γκέλ γιαρίμ οκά.

Ωρε αυτόν τον βλάμη π’ αγαπάς, Λούλα μου, κορούλα μου, 
ωρε πες του να μεταλάβει ναι λελε κουρμπάν, 
ωρέ μια Κεριακή ξημέρωμα, Λούλα μου, μανούλα μου, 
ωρε δύο πιστολιές θα λάβει, ναι λελε Κουρμπάν.

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη
Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι, 
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό
Εγώ θα σου το πάρω και θα το παντρευτώ
άιντε, άιντε όπα της δώσε και τη προίκα της
όπα, γεια σου Μαρικάκι.

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη
Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι, 
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό
Ας τα κι ας καούνε κι έβγα να σε ιδώ
άιντε, άιντε, όπα της, δώσε και τη προίκα της
αχ Γιαννάκη όπα της δωσε και την προίκα της.

Ακούστε το εδώ με τον Μπάμπη Τσέρτο.



Κι εδώ το: Μια μαύρη πέτρα του γιαλού (Παραδοσιακό από τα Βουρλά Ερυθραίας Μικράς Ασίας) από το δίσκο: "Τραγούδια και χοροί από τη Σμύρνη και από την Ερυθραία της Μικράς Ασίας" του Λυκείου Ελληνίδων.

Βιολί: Γιώργος Κόρος.
Κανονάκι και σαντούρι: Πέτρος Ταμπούρης.
Λαούτο: Δημήτρης Κοντογιάννης, Χρήστος Ζώτος
Τουμπελέκι και ταψί: Παντελής Πολιτάκης, Κλεονίκη Τζοανάκη, Λυγερή Μουστάκη.

Μια μαύρη πέτρα του γιαλού

Μια μαύρη πέτρα του γιαλού –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
θα βάλω προσκεφάλι –λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ' , λε–
κι ό,τι τραβάει το κορμί –Λούλα μου ξανθούλα μου–
τα φταίει τι κεφάλι –λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ' , λε.
Τρεις πήχες φίδι θα γινώ –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
τη μέση σου να ζώσω –λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ' , λε–
κι αυτό το μόρτη π' αγαπάς –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
να στόν εφαρμακώσω –λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ' , λε.

Άιντε, άιντε μπάρμπα Γιαννακάκη, 
πού ‘ν' το, πού ‘ν' το,– πού ‘ν' το Μαριγάκι;
–Ψαράκια τηγανίζει μεσ' στο μαγεριό.
Άστα να καούνε κι ας έβγει να το δω.
Άιντε, άιντε μπάρμπα Γιαννακάκη, 
πού ‘ν' το, πού ‘ν' το, πού ‘ν' το Μαριγάκι;
–Ψαράκια τηγανίζει μεσ' στο μαγεριό.
Εγώ θα σου το πάρω, γιατί το αγαπώ.