Ανασφάλεια...
Φοβάμαι μη ξυπνήσω ένα πρωί
χωρίς στα χείλη να ’χω ένα στίχο
και δίχως πια να ακούω αυτόν τον ήχο
σαν φύλλο της καρδιάς μου που θροεί.
Φοβάμαι μήπως έρθει μια στιγμή
και νιώσω ότι τα μάτια έχουν στεγνώσει...
ανώφελη, ξερή του πόνου γνώση
θα γίνουν δίχως δάκρυ οι στεναγμοί.
Φοβάμαι αν ξημερώσει μιαν αυγή
κι η νότα της ζωής μου αλλοιωμένη
να φτάνει στη φωνή μου και να βγαίνει
σαν ράθυμη κι ανώφελη κραυγή.
Φοβάμαι μη με βρει εκείνη η μέρα
να ψάχνω τη ψυχή μου στον αέρα...
Από την ποιητική συλλογή: "Νίκη των Τετριμμένων"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου